پرونده ستار بهشتی ، کارگر وبلاگ نویسی که حدود سه ماه قبل در “تحت نظرگاه” پلیس فتا در گذشت ، اکنون در دادگاه تحت رسیدگی است.
متهمان این پرونده نیز چند مأمور خاطی پلیس هستند . وکیل بهشتی ، به وکالت از اولیای دم ، خواستار اجرای حکم قصاص شده است.

درباره این پرونده ، چند اتفاق مثبت تا کنون رخ داده است: اولاً پرونده مرگ او ، خبری شد و در خفا نماند ، ثانیاً فرمانده نیروی انتظامی ، دستور برکناری رئیس پلیس فتا را صادر کرد و طبق اطلاعات خبرنگار ما ، علاوه بر پروسه قضایی ، برخورد انضباطی با متهمان در درون سیستم پلیس نیز در جریان است، ثالثاً دستگاه قضا ، متهمان را شناسایی و تحت تعقیب قرار داده است.
این رویدادها ، جای خرسندی دارد و امید است که این پرونده مشمول مرور زمان نشود و صرفاً با صدور حکم عادلانه ، مختومه شود.

با این حال ، یک دغدغه در این میان وجود دارد و آن این که برخی افراد بخواهند در روند پرونده ایجاد اخلال کنند و آن را دچار اطاله نمایند تا بلکه فرجی برای متهمان پدید آید: اقداماتی مانند رضایت گرفتن از مادر مرحوم یا انتساب بیماری آلزایمر به پدر وی و نظایر این ها که هر از گاهی خبرهایی تأیید شده یا نشده در این باره به گوش می رسد و نگرانی هایی را به وجود می آورد.

طبیعتاً چنین اقداماتی نمی تواند سیستماتیک باشد چه آن که اگر بنای پلیس یا دستگاه قضا ، عدم پیگیری پرونده بود ، می توانستند آن را در همان مراحل اول ، به بهانه ای مختومه کنند. اما اینک که پرونده رسماً در حال پیگیری است و اطلاعات خبرنگار عصرایران نیز حاکی از عزم جدی و صادقانه قاضی پرونده برای کشف واقعیت و صدور رأی عادلانه است ، هر گونه کارشکنی در روند پرونده می تواند مبتنی بر برخی منافع شخصی باشد. در این مسیر حتی ممکن است تلاش شود از طرق قانونی ، پرونده به مسیر اطاله کشیده شود.

از آنجا که این پرونده ، صرفاً یک پرونده و دعوای شخصی بین طرفین نیست و دارای ابعاد ملی و حتی بین المللی است ، انتظاری که می رود این است که در جریان رسیدگی به آن ، به طور جدی از حاشیه سازی های ولو به ظاهر حقوقی ، جلوگیری شود. بهترین روش نیز در این راه ، تسریع در رسیدگی و صدور حکم است.

فراموش نکنیم که یکی از نقدهای جدی بر پرونده های مشابه ، مانند کهریزک ، طولانی شدن روند دادرسی است و همین امر ، مانع بازدارندگی لازم شده است. به احتمال زیاد ، اگر پرونده کهریزک ، به سرعت و قاطعیت رسیدگی و حکم صادره هم اجرا می شد ، اساساً ماجرای مرگ شهروند دیگری در بازداشتگاه ، رخ نمی داد و علاوه بر جان باختن یک انسان ، این هزینه گزاف نیز بر آبروی نظام و کشور تحمیل نمی شد.

وقتی زورگیرهای تهرانی ، در کمتر از دو ماه از ارتکاب جرم ، محاکمه ، محکوم و اعدام شدند ، علت این سرعت عمل ، “بازدارندگی مجازات” عنوان شد تا بقیه بدانند که آخر و عاقبت تخطی از قانون چیست؟!
همین «استنادِ مبتنی بر علم جزا» ،در خصوص پرونده درگذشت ستار بهشتی نیز صادق است. روا نیست ، بعدها – خدای ناکرده – اتفاق ناگوار دیگری بیفتد و بگویند: اگر به پرونده مرگ ستار بهشتی ، به سرعت رسیدگی می شد ، این اتفاق رخ نمی داد.