ورزش چه زمانی خطرناک است؟

ورزش چه زمانی خطرناک است؟
همه ما می دانیم تحرک بدنی برای سلامتی و شادابی مان ضروری است بنابراین عجیب نیست که یکی از تصمیمات مهم داشتن برنامه منظم ورزشی باشد. اما تا چه اندازه باید ورزش کنیم و آیا می توان بسیار زیاد ورزش کرد؟
دستورالعمل های کنونی توصیه می کنند بزرگسالان دست کم ۱۵۰ دقیقه ورزش متعادل در هفته و یا ۷۵ دقیقه ورزش شدید هفتگی داشته باشند . همچنین گفته می شود، بیشتر از این میزان هم فواید بیشتری برای سلامتی در بر دارد. اگر چه این دستورالعمل ها افراد را تشویق به انجام ورزش بیشتر از حداقل توصیه شده می کنند اما حد بالاتری را ارئه نمی دهند. در این دستورات هشدار داده می شود که تمرینات ورزشی شدید ممکن است، ریسک صدمات و بیماری های قلبی را افزایش دهد اما اشاره ی مشخصی به اینکه دقیقا” کدام تمرین برای سلامتی فرد مضر است نشده است.

به عبارتی دیگر مفهوم واضحی از ” ورزش بسیار زیاد ” در اختیار نداریم. برای مثال داشتن برنامه منظم ورزشی برای افزایش طول عمر، سلامت قلبی و عروقی و بهبود بیماری های مزمن مانند چاقی و دیابت بسیار مفید است در حالی که تمرینات استقامتی بلند مدت موجب تغییرساختار قلب، گشاد شدن سرخرگ ها و افزایش اضطراب و افسردگی می شود.

ورزش چه زمانی خطرناک است؟

تمرینات مدام و همیشگی برای رقابت های شدیدی مانند ماراتن، ماراتن تند، ورزش های سه گانه و مسابقات دوچرخه سواری در مسافت های طولانی می تواند تأثیرات منفی کوتاه مدت روی قلب و عروق داشته باشد. برای مثال در میان بیمارانی که بیماری عروق کرونری در آن ها تشخیص داده شد، آن هایی که بیشتر از حداکثر توصیه شده (۶۰ دقیقه ) ورزش می کردند، کاهش هایی در میزان آنتی اکسیدان شان داشتند و همچنین رگ های خونی شان سفت شده بود.

در مقایسه ورزشکارانی که میزان تمرین و تحرک شان معتدل تر (۶۰ دقیقه یا کمتر) بوده، رادیکال های آزاد کمتری داشتند و گردش خون شان هم بهتر بود. مطالعات دیگر نشان می دهد میزان ابتلا به فیبروز قلبی در میان ورزشکاران استقامتی بالا می باشد. محققان دریافتند ۵۰ درصد از این ورزشکاران در MRI قلبشان علائمی از سفت شدن سلول های قلبی دیده شد. سفت و سخت شدن سلول های قلبی می تواند در ایست ناگهانی قلب و یا دست کم ایجاد ضربان قلب نامنظم نقش داشته باشد.

برنامه منظم ورزشی برای افزایش طول عمر، سلامت قلبی و عروقی مفید است

در حالی که دوندگانی که حدود ۱۵ مایل در هفته می دوند، احتمال مرگ و میر تقریبا” ۱۹ در صد در آن ها کمتر است و آن هایی که بیشتر از ۲۵ مایل در هفته می دوند، درمقایسه با کسانی که ورزش نمی کنند بیشتر در معرض مرگ هستند! هرچند یافته ها نشان می دهد برای بعضی از افراد ورزش های استقامتی زیاد می تواند آسیب هایی داشته باشد، اما مشاهدات و بررسی های بیشتری انجام شده تا معلوم شود آیا محدودیت حداکثری برای فواید ورزش وجود دارد یا خیر.

در نهایت مشخص شد مفهوم ” ورزش زیاد ” برای افراد مختلف متفاوت است و به فاکتورهای گوناگونی مانند : سن، سابقه بیماری و سبک زندگی بستگی دارد. اما مشخص کردن اینکه فعالیت بدنی در چه میزان و مرحله ای تبدیل به تهدیدی برای سلامتی مان می شود، بسیار مهم است تا تصادفا” و ناآگاهانه به جسم مان لطمه نزنیم.

برای تندرستی و انجام تصمیمی که در سال جدید برای سلامتی تان گرفته اید، مطمئن شوید که حداقل کمترین میزان از ورزش و تحرک بدنی لازم را در برنامه تان دارید. حتی اگر پیگیر تک تک اهداف تان برای تناسب اندام نیستید به خاطر داشته باشید، همیشه حتی کمی ورزش کردن هم بهتر از ورزش نکردن است.