مصاحبه با چوچانگ در پایتخت2

خانم منگ هان یا به قول پایتختی ها ماهان، بازیگر نقش همسر ارسطو خوش برخورد و البته خوش خنده است. شاید برایتان جالب باشد بدانید غذای ایرانی مورد علاقه او دیزی است و به مولانا و نی نامه علاقه دارد.
در ادامه گفتگویی با خانم منگ هان بازیگر چینی سریال پایتخت را میخوانید.

شما چه زمانی به ایران آمدید؟
– چهار سال و نیم پیش بود، زمستان ۲۰۰۹٫

تمام این چهار سال ساکن ایران بودید؟
– بله. البته هر سال یکی دو بار به کشورم برمی گردم.

چطور پایتان به ایران باز شد؟
– در چین زبان فارسی خواندم. البته رشته اصلی ام انگلیسی بود و بعد از آن چند زبان دیگر هم انتخاب کردم؛ ژاپنی، آلمانی و فارسی. با مقایسه این زبان ها تصمیم گرفتم فارسی را ادامه بدهم.

یعنی شما این چند زبان را بلد هستید؟
– من فقط انگلیسی و فارسی می توانم بنویسم و بخوانم و بعد از یاد گرفتن فارسی دیگر ژاپنی و آلمانی نمی توانم صحبت کنم. چینی را هم که حرفه ای صحبت می کنم.

درستان که تمام شود به چین برمی گردید یا می خواهید در ایران بمانید؟
– هنوز تصمیم نگرفته ام. شاید همچنان رفت و آمد داشته باشم و چند ماه ایران بمانم و چند ماه چین.مصاحبه با چوچانگ در پایتخت2

شما ازدواج کرده اید؟
– نه هنوز.

ممکن است با یک ایرانی ازدواج کنید؟
– بستگی به اینکه چه کسی باشد دارد. بله. اگر خدا بخواهد.شما مسلمان هستید؟
– هنوز نه.

چطور شد که بازیگر پایتخت شدید؟
– مرا سفارت چین معرفی کرد.

خودتان به بازیگری علاقه داشتید؟ سابقه ای در این هنر دارید؟
– قبلا که در پکن بودم برنامه تلویزیونی انجام دادم اما سریال نبود. بلکه برنامه های تفریحی بود.

یعنی شما مجری بودید؟
– بله. در سی سی تی وی، پکن تی وی و چند تلویزیون مختلف یک سال و خرده ای اجرا می کردم.

پس معروف بودید؟
– معروف که نه اما مردم بابت آن یک سال مرا می شناسند.

مردم شما سریال «پایتخت» را هم دیدند؟
– بله چینی هایی که در ایران هستند و فارسی بلدند دیده اند. چینی ها زیاد زبان فارسی را یاد می گیرند.

خانواده تان هم دیده اند؟
– بابا و مامانم هنوز آن را ندیده اند. اما من می خواهم دی وی دی اش را بخرم و برایشان بفرستم. این هدیه خوبی است.پدر و مادرتان درباره دوری از شما و زندگی تان در ایران چه نظری دارند؟
– برایشان خیلی جالب است. چون ما چینی ها تا به حال یک خانم با روسری در تلویزیون ندیده بودیم. من هم که اولین بار به ایران آمدم به خانم ها با تعجب نگاه می کردم. چون قبلا ندیده بودم که یک خانم با حجاب چه شکلی است.

اگر باز هم به شما پیشنهاد بازیگری شود می پذیرید؟
– اگر فیلمنامه خیلی جالب باشد حتما این کار را می کنم.

دیالوگ های «پایتخت» را که متوجه می شدید؟
– بله چون چندبار تکرار می شد متوجه می شدم. توضیحات دوستان هم کمک می کرد. اما اگر یک سریال دیگر ببینم اکثرا متوجه منظورشان نمی شوم. چون اصطلاحات زیادی استفاده می کنند. صحبت با لهجه محلی هم باعث می شود حرف ها برایم نامفهوم باشد.

شما بازیگران ایرانی را می شناختید؟
– یک ایرانی در اپرای پکن بود که بازی می کرد او را دیده بودم اما اسم او را حفظ نیستم.

پس در «پایتخت» بود که با سینما و تلویزیون ایران آشنا شدید.
– بله همه چیز برای من جدید بود.

در ادبیات فارسی به چه نویسنده یا شاعری علاقه دارید؟
– مولانا. مثلا نی نامه را خیلی دوست دارم. مثنوی معنوی و غزلیات شمس هم همینطور.

چه چیزی برای شما در ایران از همه جالب تر بود؟
– پیش از اولین باری که من به ایران بیایم هیچوقت یک خانم با چادر ندیده بودم. خانم های چادری را خیلی نگاه می کردم. جالب تر اینکه وقتی سوار اتوبوس شدم دیدم زن و مردها جدا از هم می نشینند. فرهنگ ایران هم خیلی برایم جالب است. اکثر چیزهایی که در ایران دیدم برای اولین بار بود.درباره غذاهای ایرانی چه نظری دارید؟
– همه غذاها را اولین بار اینجا خوردم. خیلی جالب بود. من هر چیزی که در بازار می دیدم نمی دانستم چیست و انگار کاملا یک دنیای جدید را تجربه کردم.

کدام غذای ایرانی را دوست دارید؟ اصلا این غذاها با ذائقه تان جور در می آید؟
– بله. دیزی را خیلی دوست دارم. یادم می آید اولین بار در ایران دوغ خوردم. (قهقهه می زند) ایرانی ها خیلی به من تعارف می کنند و فکر می کنم از من پذیرایی کردند. مدام می گفتند بفرمایید بفرمایید و من گفتم باشه و دوغ را خوردم و آخ…!مصاحبه با چوچانگ در پایتخت2

خوشتان نیامد؟
– اصلا نمی توانستم تحمل کنم. اما حالا عادت کرده ام. ما دوغ نداریم. ماست ما هم با ماست ایرانی فرق می کند. غذا کاملا متفاوت است. مزه، رنگ و همه چیز فرق می کند.

ماست شما با ماست ما چه فرقی می کند؟
– ماست شما خیلی ترش است اما آنجا ما ماست شیرین می خوریم. من یک ماه اولی که ایران بودم هیچ غذایی نخوردم.

ما اینجا رستوران چینی هم داریم.
– اولین باری که به ایران آمدم نمی دانستم رستوران چینی کجا است. فارسی هم بلد نبودم و فقط انگلیسی حرف می زدم. پسران ایرانی مدام با من صحبت می کردند و من خیلی خوشحال شدم. فکر می کردم خیلی خوشگل هستم. بعد از چند سال فهمیدم خارجی بودن من برای مردم جالب است.

غیر از تهران به مناطق دیگر ایران هم رفته اید.
– بله. اکثر شهرهای شمال را رفته ام. از شمال تا جنوب را دیده ام. از دریای خزر و اکثر شهرهای که اطراف آن قرار دارند تا جنوب جزیره های قشم و هرمز را دیده ام.

تا به حال مشهد هم رفته اید.
– بله.

زیارت در فرهنگ شما هم هست؟
– من هیچوقت مثل زیارت شما تجربه نکرده بودم. همه چیز جدید بود. ما هم مسلمان داریم اما آنها از فرهنگ ما دور هستند و با هم در یک شهر زندگی نمی کنیم. بلکه در شهر دیگری هستیم. من در شهری کوچک به نام رویان زندگی می کردم.

نظرات
نام و نام خانوادگی  
آدرس ایمیل  
آدرس سایت