زیر پوستی های شبکه من و تو + عکس

تاثیر گذاری به وسیله دیپلماسی عمومی، فصل مشترک تمام رسانه های جهان است اما اینکه در پیمودن این مسیر چه میزان اخلاق رسانه ای رعایت شود و یا اینکه حق و باطل با هم مخلوط شود با هم تفاوت های بسیار دارند.
جام فرهنگی؛ رسانه ها نسبت به وقایعی که اتفاق می افتد دو نوع سیاست را دنبال می کنند: ۱٫ سیاست حمایتی و ۲٫ سیاست تخریبی.

دیپلماسی عمومی عنوان اصلی این حوزه‌ در هر دو مورد می باشد. اما با دو رویکرد، که به تشریح آن می پردازیم:

۱٫ سیاست حمایتی: در این قسم از دیپلماسی عمومی علاوه بر ایجاد تفاهم بین دولت‌ها، مثبت‌سازیِ افکار عمومی نسبت به دولت خود یا دولت‌های دیگر موضوعیت پیدا می‌کند.

در این ساز و کار تنها هدف، بازسازی رابطه و ایجاد وجه‌ مثبت در نظر مردمان است آن هم به هر وسیله‌ای. در این روند می‌توان صدق و کذب و حق و باطل را درآمیخت و برای دست‌یابی به هدف وسیله را توجیه کرد و برای چند صباحی، عموماً طول عمر یک دولت، با مردم به گونه‌ای تعامل کرد تا به آن دولت، امید ببندند.

۲٫ سیاست تخریبی: در این قسم از دیپلماسی عمومی همانطور که از نام آن پیداست تخریب رابطه مردم با دولت، فضاسازی منفی، سانسور و یا کم جلوه دادن پیشرفت ها و بزرگ کردن کمبودها دنبال می شود البته شاه بیت این سیاست ایجاد روحیه یأس نسبت به وضع موجود و ترسیم آینده تیره و تار برای ادامه روند حاضر مورد نظر می باشد.

برخی از این رسانه ها کاملا ناشیانه این سیاست را دنبال می کنند به نحوی که به راحتی می توان آنرا تشخیص داد اما برخی دیگر بسیار موزیانه و غیر مستقیم جلو می روند که در رأس آن، رسانه های کشور استعمار پیر یعنی انگلستان است.

اما آنچه که بازی رسانه ها با واقعیت را نمایان می سازد بررسی شیوه های رسیدن به این هدف است. برای باز کردن مطلب زمان زیادی نیاز است که از حوصله خواننده ها خارج است اما برای روشن شدن آن تنها یک برنامه از شبکه انگلیسی من و تو را با زبانی ساده گزارش می کنیم:

در ابتدای یکی از برنامه های شبکه من و تو، گزارشی از تیم پزشکی یکی از بیمارستان های انگلیس پخش می شود که توانستند با موفقیت دوقلویی را چند ماه زودتر از زمان مقرر سالم به دنیا آورند و تصاویری با یک آهنگ جذاب در همین رابطه پخش می شود، مجری هم می گوید که این حاصل تبهر و توان بالای پزشکان انگلیسی است.

گفتنی است در حالی شبکه من و تو از این موفقیت پزشکان انگلیسی تعریف می کند که تا به حال حتی یک گزارش هم از پیشرفت های خیره کننده پزشکان ایرانی پخش نکرده است!

بعد از این دستاورد انگلیسی! گزارشی از ایران پخش می شود که شبکه من و تو مدعی می شود یکی از ایرانیان آنرا فرستاده است! تا هم کار خود را مستند جلوه دهد و هم اینکه اگر مشکلی مثل کاذب بودن در گزارش بود به پای آن نوشته نشود و دست آخر هم اینکه بگوید ما ارتباط متقابل با مردم ایران داریم و آنها را تحویل می گیریم.

اما موضوع گزارش چیست؟ اعتراض حدود ۱۰ – ۱۵ نفر از کارگران یکی از کارخانه های یک شهر کوچک می باشد که برای هر کشوری در طول هفته دهها بار اتفاق می افتد مجری برنامه بعد از گزارش، با حالتی که حزن از آن می بارد به مقابل دوربین می رود و دعا می کند ای کاش بالاخره این مشکلات در ایران پایان یابد و مردم از این بدبختی و مصیبت نجات پیدا کنند! (دقت کنید که مجری یک مشکل در گوشه ای از کشور را تبدیل کرد به بدبختی و مصیبت تمام مردم ایران!!!)

اما در ادامه گزارش دیگری پخش می شود از متروی انگلیس به مناسبت سالگرد تاسیس مترو در این کشور. جالب است طوری این گزارش را جذاب جلوه می دهند که خود انگلیسی ها هم اگر ببینند باورشان نمی شود که چنین جاهای جذابی هم داشته اند و از آن بی خبر بوده اند.

با این اوصاف شبکه انگلیسی من و تو همواره سکوت معناداری درباره مشکلات اتخاذ می کند.

به عنوان نمونه موسسه تحقیقات ملی انگلیس(IFS)، به تازگی اعلام کرد: “‌چیزی در حدود دو میلیون و ۸۰۰ هزار کودک انگلیسی معادل ۲۱٫۱ درصد کودکان این کشور در فقر مطلق زندگی می‌کنند که با توجه به سیاست‌های ریاضت اقتصادی دولت کامرون این رقم تا سال ۲۰۲۰ (۱۳۹۹ ش) به سه میلیون و ۱۰۰ هزار کودک افزایش می‌یابد، این وضعیت یک ‘رسوایی ملی’ برای انگلیس است.”

همانطور که در این نمونه مشاهده می کنید بزرگ نمایی نکات مثبت دولت انگلیس و بطور کلی دولت های غربی و در مقابل سکوت در برابر پیشرفت های ایران و برجسته کردن نواقص با زیرکی هرچه تمام دنبال می شود.

جالب است که بارها و بارها مخاطبین شبکه به این روند که در دیگر برنامه ها هم پیگیری می شود اعتراض کرده اند و پاسخی که شبکه به مخاطبین خود داده این است که اشکالات و نواقص دیگر کشورها به ما ربطی ندارد حال آنکه اگر اخبار دیگر کشورها به ما ربطی نداشته باشد طبیعتا نباید خوبی ها و پیشرفت های آنها هم به تصویر درآید.

درطرف دیگر وقتی مردم می خواهند پیشرفت های کشورشان هم به نمایش درآید تنها به پخش چند تصویر از مناظر طبیعی ایران بسنده می کنند که این هم هیچ ارتباطی به مردم، حکومت ایران نداشته و پیشرفت های کشور ندارد.

در همین راستا آمریکایی ها یک ضرب المثل را سرلوحه دیپلماسی عمومی خود قرار داده اند که به خوبی هدف آنها از اقدامات رسانه ای را روشن می کند: آنها می‌گویند “با شناختن ما، ما را دوست خواهید داشت”

بعید نیست تلاش های شبکه من و تو ( رسانه ی دولت انگلیس ) هم بر اساس همین فرمول و فرمول های مشابه باشد تا شاید با اینکار مخاطبین را نسبت به پیشرفت های ایران بدبین، و نسبت به غرب خوش بین کنند. غافل از اینکه بینش عمیق و تیزبینی ملت مسلمان ایران تمام معادلات رسانه ای موجود را به هم زده است.