حوادث کار روزانه جان بیش از ۵ کارگر ایرانی را می‌گیرند

افزایش ۱۴ درصدی تعداد جان باختگان حوادث حین کار نشان از بی‌توجهی مسئولان دولتی و کارفرمایان بخش خصوصی به این مساله دارد./ وزارت کار در حالی همچنان درگیر جدال سیاسی است که طبق قانون کار موظف به بازرسی‌های منظم و مستمر برای جلوگیری از رخ‌داد چینین حوادثی است.

طبق گزارش رسمی سازمان پزشکی قانونی، روزانه بیش از پنج کارگر (۵،۷ کارگر) در سراسر ایران بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست می‌دهند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، سازمان پزشکی قانونی امروز (۵ اسفند) از کشته شدن یک هزار و ۵۱۷ کارگر در کشور بر اثر حوادث ناشی از کار در ده ماهه نخست سال جاری خبر داده که این آمار در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که تعداد کشته شدگان حوادث کار یک هزار و ۳۳۱ نفر بود، ۱۴ درصد افزایش یافته است.

همچنین بر اساس آمارهای موجود به ترتیب سقوط از بلندی، اصابت اجسام سخت، برق‌گرفتگی، سوختگی و کمبود اکسیژن مرگ آور‌ترین حوادث حین کار را به خود اختصاص داده‌اند.

بر اساس تحلیل ایلنا از گزارش سازمان پزشکی قانونی، ده ماه نخست سال جاری ۳۰۶ روز را شامل می‌شود که با کم کردن روز‌های تعطیل کارگران از آن (ماهی ۴ روز به طور متوسط)، ۲۶۶ روز کاری باقی می‌ماند. حال اگر تعداد کشته شدگان ده ماه نخست را بر تعداد روزهای کاری تقسیم کنیم عدد ۵،۷ بدست می‌آید که میزان مرگ و میر روزانهٔ کارگران در حوادث حین کار را ما نشان می‌دهد.

لزوم توجه مسئولان به مرگ خاموش کارگران

افزایش ۱۴ درصدی تعداد جان باختگان حوادث حین کار نشان از بی‌توجهی مسئولان دولتی و کارفرمایان بخش خصوصی به این مساله دارد. گویا از تمامی مسائل و مشکلات مربوط به روابط کار، ایمنی کارگران در پایین‌ترین مرتبهٔ اهمیت قرار دارد.

پیگیری مسئولان در مورد فجایع کارگری طی یک سال گذشته، از جمله حادثهٔ انفجار معدن یال شمالی در طبس، انفجار کارخانهٔ فولاد غدیر در یزد و انفجار کارخانهٔ سیمان شاهرود نشان از میزان اهمیت این مساله برای مسئولان وزارت کار دارد. این وزارتخانه در حالی همچنان درگیر جدال سیاسی است که طبق قانون کار موظف به بازرسی‌های منظم و مستمر برای جلوگیری از رخ‌داد چینین حوادثی است.

روز پنج‌شنبه (۳ اسفند) سازمان تامین اجتماعی نیز در گزارشی «بی‌احتیاطی» را مهم‌ترین عامل حوادث ناشی از کار اعلام کرده بود.

اما نکته مغفول در آمارهای سازمان بیمه‌گر کارگران آنجاست که نظارت بر رعایت ایمنی کارگران بر عهدهٔ چه گروه و نهادی قرار دارد؟ آیا از کارگری که کمترین آموزش‌های ایمنی را ندیده است می‌شود توقع داشت که احتیاط کند تا دچار حادثه نشود یا مسئولان باید احساس وظیفه کرده و با آموزش کامل مسائل ایمنی به کارگران و نظارت دقیق بر رعایت موارد ایمنی در کارگاه‌ها، واحد‌های تولیدی، معادن و… از بروز حوادث حین کار جلو گیری کنند؟

البته این سازمان در ادامهٔ گزارش خود «نور ناقص، تهویه نامطلوب، لباس خطرناک و عدم آموزش» را از دیگر عواملی دانسته که منجر به آسیب‌دیدگی و حوادث ناشی از کار شده است.

با نگاهی گذرا به اخبار بخش کارگری ایلنا در می‌یابیم که تنها ظرف هفته گذشته، شش خبر رسمی از مرگ و مصدومیت شدید کارگران ساختمانی منتشر شده که بدیهی است انتشار این تعداد خبر رسمی – از خیل وقایعی که هیچ‌گاه به سطح رسانه نمی‌رسند – نشان از مرگ خاموش کارگرانی دارد که برای تامین معیشت خود و خانواده‌شان، مجبور هستند به کار در هر شرایطی تن دهند.