راههای رهایی از قرمزی پوست

یکی از شکایات نسبتا شایع بیماران مراجعه‌کننده به متخصصان پوست و مو، قرمزی گذرا یا دائمی و آزاردهنده پوست صورت است. این تغییر در بسیاری مواقع یک واکنش طبیعی است و بیماری محسوب نمی‌شود.

در واقع، این یک امر طبیعی است که بعضی از افراد در شرایط هیجانی خاص مثل خشم و شرم، در مواجهه با سرما و گرمای شدید، به دنبال انجام فعالیت بدنی یا مصرف غذاهای تند و پرادویه دچار قرمزی صورت می‌شوند. در این موارد سرخی صورت گذرا و موقت است و با دوری از شرایط و عوامل ذکر شده رفع می‌شود.

گاهی سرخی پوست، یک یافته نژادی و ژنتیکی است. به این معنا که افراد یک خانواده یا یک نژاد خاص، گونه‌ها و صورت سرخ دارند. پوست‌های روشن نسبت به آفتاب بسیار حساس است و سریعا سرخ می‌شود. در چنین حالتی می‌توان با استفاده از عینک آفتابی مناسب، کلاه، پوشش و لباس مناسب از آسیب آفتاب و سرخی صورت جلوگیری کرد.

در مقابل، برخی شرایط بیمارگونه وجود دارد که با سرخی صورت همراه است.

مصرف بعضی داروها به طور خاص ممکن است موحب تشدید یا بروز قرمزی صورت در افرادی که زمینه آن را دارند، شود. شست‌وشوی مکرر صورت با صابون و خشکی بیش از حد صورت می‌تواند باعث خشکی و التهاب و سرخی صورت شود. این خشکی و سرخی گاهی نه در اثر شست‌وشو، بلکه به صورت اولیه و به خصوص در کودکان دیده می‌شود. بسیاری از مواد شیمیایی که با صورت برخورد می‌کند از جمله صابون‌ها، عطرها و مواد آرایشی ممکن است با ایجاد واکنش حساسیتی موجب قرمزی پوست شوند. حالتی مشابه و معادل با شوره کف سر وجود دارد که در نواحی چرب و سطحی صورت رخ می‌دهد و با قرمزی، خارش و پوسته‌های شبیه شوره سر همراه است. این حالت با درمان مناسب قابل کنترل است. در انتها می‌توان به موارد ناشایعی نیز اشاره کرد که در آن یک بیماری پوستی یا داخلی خاص موجب سرخی دائم یا متناوب و موضعی یا کل صورت می‌شود. از این موارد می‌توان به جوش غرور جوانی، تغییرات دوران یائسگی و اختلالات هورمونی، مشکلات تیروئید و غدد فوق‌کلیه، بعضی انواع بیماری‌های رماتیسمی، سرطان‌ها و بسیاری بیماری‌های دیگر اشاره کرد. متخصصان پوست با آموزش‌هایی که دیده‌اند، وظیفه تشخیص و درمان چنین مواردی را به عهده می‌گیرند.