روح «پاواراتی» در یک آلبوم ایرانی!

انتشار قطعه ایتالیایی la donna با صدای علی خیری و تنظیم کوشان حداد بازخوردهای متفاوتی را در بین مخاطبان موسیقی به دنبال داشت. این خواننده جوان توانست با ارائه این قطعه که در سبک و سیاقی جدید ارائه شده، توانایی های خود را نشان دهد. میزان واکنش ها به این قطعه تا حدی بود که سراغ خواننده و تنظیم کننده این اثر برویم.

علی خیری، خواننده la donna درباره این قطعه به «تماشا» گفت: «اپرای بانو پرده سوم اپرایی به نام ریگولتو است که در سال ۱۸۵۱ آهنگ آن توسط جوزپه وردی ساخته و مضمون ترانه آن توسط فرانسیس ماریا پیاو نوشته شد و تاکنون بزرگانی نظیر «پاواراتی» و «بوچلی» آنرا به همان شکل اولیه اجرا کرده اند. من هم به دلیل سابقه حضور در گروه های کر از جمله گروه مرحوم استاد محمد نوری توانایی خواندن قطعات اپرایی را داشتم که در جریان مراحل ساخت آلبوم جدیدم این فعالیت هایم را با کوشا حداد در میان گذاشتم و طی همفکری و مشورت هایی که با او داشتم، فضای الکترونیک به اصل این اپرا تلفیق شد و من اقدام به بازخوانی آن کردم.»

خیری همچنین در مورد دلیل انتخاب زبان ایتالیایی و نحوه ارتباط مخاطب فارسی زبان با این قطعه ایتالیایی افزود: «من با زبان ایتالیایی آشنایی چندانی ندارم و از زمان حضورم در گروه های کر با استفاده از نت و فونتیک اقدام به اجرای قطعات غیرفارسی می کردم و همین تجربه باعث شد در خواندن قطعه «بانو» مشکلی نداشته باشم. از سوی دیگر به نظر من، موسیقی تنها زبان بین المللی دنیاست که در هیچ کجا نیازی به ترجمه ندارد و زبان اپرای دنیا ایتالیایی است. امیدوارم که با گذشت زمان، مخاطب فارسی زبان بتواند با این کار ارتباط برقرار کند و باید بگویم ما هم اکنون در مورد این قطعه مشغول مذاکره با چند کمپانی خارجی هستیم.»

کوشان حداد تنظیم کننده این قطعه نیز که سابقه همکاری با خواننده های معروف و حضور در رقابت های بین المللی موسیقی را در کارنامه کاری خود دارد، درباره این قطعه و تجربه جدیدی که سراغش رفته، به «تماشا» می گوید: «من و علی خیری کار تولید آلبوم را شروع کرده بودیم و من یک قطعه از آلبوم او را هم تنظیم کردم ما دوست داشتیم کار جدیدتر و متفاوت تر از بقیه انجام بدهیم تا اینکه متوجه فعالیت های گذشته او در زمینه خواندن قطعات اپرایی شدم. پس از کارها و بررسی های زیاد نتیجه حاضر حاصل شد و البته ما در سبک های دیگر نیز کار کرده ایم.»

حداد درباره شاخصه های موجود در علی خیری ادامه داد: «پیش از ورود  به موسیقی پاپ که خیلی هم اتفاقی بود، کارهای زیادی را از جمله با مهران عباسی و با حضور خواننده های خارجی انجام داده بودیم و در این زمینه مقام های خوبی را نیز کسب کرده بودیم. کاری که اکنون از من می شنوید خیلی جدید نیست که بگویم یک دفعه تصمیم به اجرای آن گرفته ام. توانایی که آقای خیری در اجرای این آهنگ از خودش نشان داد از عهده هیچ کدام از خواننده های پاپ برنمی آید. در ایران ما خواننده های اپرا داریم و اگر بخواهیم آنها را فاکتور بگیریم بقیه نمی توانند چنین کاری را انجام بدهند.»

تنظیم کننده قطعه بانو در بخش دیگری از صحبت هایش درباره پدیده کاور که در موسیقی داخلی به شدت باب شده، توضیح داد: «داستان کاور کردن از اینجا شروع شد که ما آهنگسازهای خوبی نداشتیم و می توانم بگویم هنوز هم آهنگسازهای خوبی نداریم. این واقعیتی است که باید پذیرفت. در موسیقی ایران بازخورد مالی خوبی بین تهیه کننده ها و آهنگسازها نیست و به همین جهت کسی دوست ندارد ریسک کند و همه می خواهند نتیجه خوبی را که قبلا به دست آمده را مجددا تکرار کنند، به همین دلیل دوستانی که کار کاور انجام می دهند یک آهنگی که قبلا ساخته شده است و خیلی معروف نیست را با یک کلام جدید اجرا می کنند و می گویند این کار من است یا از سازنده آن نام می بردند. در حقیقت کاور کردن سر همدیگر را کلاه گذاشتن است! در مورد قطعه بانو نیز باید بگویم که این کار کاور محسوب نمی شود و در اصل اجرای مجدد و بازخوانی است.»

اولین آلبوم علی خیری که شامل ۱۲ قطعه است با حضور هنرمندانی چون کوشان حداد و بابک مافی مراحل پایانی تولید را سپری می کند و فعلا موفق به اخذ مجوز های ترانه شده است.