اخبار نشست خبری انیمیشن ۹:۲۰ در بوشهر + تصاویر

علی دادرس نویسنده فیلم‌نامه ” ۹:۲۰ در بوشهر” گفت: قبول نداریم که انیمیشن برای کودک و نوجوان است می‌توانیم انیمیشن‌های دنیا را بررسی کنیم و ببینیم انیمیشن در دنیا تنها برای کودک و نوجوان ساخته نمی‌شود.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نشست پرسش و پاسخ انیمیشن ۹:۲۰ در بوشهر، شنبه ۲۱ بهمن در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد. در این نشست محمد امین همدانی کارگردان، علی دادرس نویسنده، مهدی پاکدل مدیر تولید، وحید چالاک کارگردان هنری و حامد جعفری تهیه کننده حضور داشتند.

در ابتدای این نشست محمد امین همدانی، درباره موضوع انیمیشن ۹:۲۰ در بوشهر، توضیح داد: محتوای این انیمیشن درباره دو موضوع است، یکی مطرح کردن حرکات ژورنالیستی رسانه‌های غربی و دیگری مطرح کردن ادعایی‌ که، ایران توان برقراری امنیت برای تولید برق هسته‌یی صلح‌آمیز را ندارد.

او یادآور شد: فرآیند تولید کار از آغاز نوشتن فیلم نامه تا تحویل پروژه ۹ ماه طول کشید و از نظر فرآیند تولید فیلم افتخارش این است که با حداقل بودجه تولید شده است و ما فکر می‌کنیم که انیمیشین ما هنوز جوان است و اگر این انیمیشن حرفی برای گفتن ندارد، بیان‌گر این است که در عرصه سینما به انیمیشن توجه نشده است.

حامد جعفری تهیه کننده این انیمیشن، توضیح داد: من و محمد امین همدانی انیمیشن‌هایی در موسسه هم‌سنگ تولید می‌کنیم که این انیمیشن در حد متوسط کلیت کارهایمان است. در تولید این انیمیشن بودجه و زمان کمی داشتیم. موسسه شهید آوینی سرمایه‌گذار تولید این انیمیشن بود که حدودا ۱۸۰ میلیون تومان به ما پرداخت کرد و کل این انیمیشن ۲۶۰ میلیون تومان هزینه برد.

در این جشنواره ما با بزرگان سینمایی مقایسه می‌شویم و البته ادعایی نیز برای این کار نداریم.

محمدی امین همدانی در پاسخ به این سوال که چرا تولید این انیمیشن بی‌سرو صدا انجام گرفت، توضیح داد: با توجه به هزینه و زمان و سایر محدودیت‌هایی که فیلم داشت تلاش کردیم که اول در عرصه سینما دیده شویم و هزینه تولید این انیمیشن به ما اجازه نداد که از نظر تبلیغاتی جولان دهیم.

جشنواره فجر اولین جایی است که یک فیلم در آنجا دیده می‌شود و ما به این پروژه این‌گونه نگاه کردیم که آن را به دور از هیاهو ساختیم و حالا هم هدفمان این است که تنها خودمان را اثبات کنیم.

در ادامه علی داردس، نویسنده فیلم نامه ۹:۲۰ در بوشهر درباره روند نوشتن این فیلم نامه توضیح داد: اول فیلم نامه‌ای با موضوع انرژی هسته‌یی وجود داشت که قرار بود آن را بازنویسی کنم ولی بعد با اتفاق گروه به این نتیجه رسیدیم که فیلم‌نامه را بازنویسی نکنیم و با همین موضوع فیلم‌نامه دیگری بنویسیم.

این فیلم نامه به علت کمبود زمان بخش، بخش نوشته شده و تحویل داده شده است.

مهدی پاکدل مدیر تولید نیز با بیان این که روند تولید پروژه ۹:۲۰ در بوشهر سختی بسیاری داشته است، توضیح داد: برای تحویل این پروژه حدود هفت تا ۱۰ ماه فرصت داشتیم و بخش‌هایی از آن را تندتند می‌ساختیم.

علی دادرس در پاسخ به سوالی که چرا در بعضی از نقاط فیلم نامه ۹:۲۰ در بوشهر، نقص‌هایی احساس می‌شود؟ توضیح داد: من عادت ندارم که از کارهایم دفاع کنم اگر مخاطبین می‌گویند که بخشی از کار خوب در نیامده حتما همین است. وقتی نقصی در کار دیده می‌شود حتما بیان چیزی در کار ضرورت داشته و ما آن را به درستی انجام نداده‌ایم.

در ادامه وحید چالاک کارگردان هنری انیمیشن ۹:۲۰ در بوشهر با بیان این که از نوع قصه این انیمیشن مشخص است که برای کودکان تولید نشده است، توضیح داد: ما سعی کردیم که در فیلم از عناصری که در انیمیشن‌های کودک به کار می‌رود مثل خلاقیت‌ و تخیل به استفاده کنیم ولی نوع سفارش این انیمیشن و فضایش باعث می‌شود که کار به آن سمت نرود. لذا ما گروه سنی فیلم را به سن نوجوان به بالا اختصاص داده‌ایم و بعد برای جذاب‌تر شدن کار به نقاط قوتمان مثل قصه، تدوین و دوربین‌گذاری خوب تاکید کرده‌ایم.

در ادامه علی دادرس نیز اضافه کرد: قبول نداریم که انیمیشن برای کودک و نوجوان تولید می‌شود می‌توانیم انیمیشن‌های دنیا را بررسی کنیم و ببینیم که انیمیشن‌ها در دنیا تنها برای گروه سنی کودک و نوجوان نیست.

در ادامه این نشست محمد امین همدانی درباره موقعیت انیمیشن‌ در کشورمان توضیح داد: اکنون من از طرف کارگردان ۹:۲۰ دربوشهر صحبت نمی‌کنم بلکه به نمایندگی از کارگردانان انیمیشن در کشورمان می‌گویم که برای جولان دادن انیمیشن‌مان خیلی راه مانده است و از انیمیشن به عنوان قالبی گیرا و خاص استفاده نمی‌شود و اجازه قدرت نمایی و عرض اندام به آن داده نشده است.

او ادامه داد: برخی از نقاط فیلم نیز مطابق با سلیقه من نبود. من از جشنواره انتظار جایزه ندارم و می‌دانم که هنوز راه بسیاری دارم و فقط می‌خواهم بگذارند، ما دیده شویم.

در ادامه او در پاسخ به سوالی که یکی از اشکالات فیلم را تذکر می‌داد، توضیح داد: ما اشکالات این انیمیشن را ثانیه به ثانیه می‌دانیم ولی ماجرا بر سر این است که اگر زمان و بودجه مالی داشتیم می‌توانستیم اصلاحات لازم را روی آن اعمال کنیم.

در ادامه علی دادرس با گله از مسوولان امنیتی و فیلم‌نامه‌نویس توضیح داد: برخی از این مسوولان امنیتی به فیلم‌نامه‌نویس به عنوان میرزا بنویس نگاه می‌کنند که مثلا فیلم‌نامه را چنین آغاز کن، چنین بنویس و غیره، در حالی که فیلم‌نامه‌نویس ما هستیم و خود باید داستان را بنویسیم و آنها تنها باید ایرادات کار را به ما گوشزد کنند.

در ادامه محمد امین همدانی در پاسخ به این سوال که شبکه پویا نمایی چقدر می‌تواند به پیشرفت و توسعه انیمیشن در کشورمان یاری برساند، توضیح داد: شبکه پویا نمایی از یک طرف می‌تواند اتفاق خوبی باشد و از طرف دیگر می‌تواند آسیب‌زننده باشد. من فکرمی‌کنم هیچ لزومی ندارد این شبکه از صبح تا شب پخش شود و من فکر می‌کنم که کمیت چیزی است که انیمیشن تاکنون از آن آسیب خورده است.

در ادامه حامد جعفری با اشاره به وجود بنیاد‌های حامی آثار سینماگران مثل بنیاد سینمایی فارابی تصریح کرد: در انیمیشن هیچ نهادی نیست که بخواهد به تولید آن کمک کند و انیمیشن‌ها تنها با سرمایه‌های بخش خصوصی تولید می‌شوند.

محمد امین همدانی در پایان در پاسخ به این سوال که با وجود هزینه و زمان اندک چه لزومی به تولید انیمیشن ۹:۲۰ در بوشهر وجود داشته است؟ توضیح داد: ما در فرآیند نوشتن فیلم نامه این انیمیشن تمرکز شدیدی بر روی آن داشتیم و دیدیم که با ۱۸۰ میلیون تومان نیز می‌شود یک انیمیشن تولید کنیم و ما آن زمان به جشنواره فکر نمی‌کردیم و برایمان مهم بود که در وهله اول این کار کامل تولید می‌شود و سرمایه‌گذاری آن به علت نیمه‌تمام ماندن با شکست مواجه نمی‌شود چرا که بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های انیمیشن‌ها به علت نیمه‌تمام ماندن آن شکست می‌خورند.

من فکر می‌کنم این قضیه که این انیمیشن بالاخره به اتمام رسید اهمیت بسیاری دارد البته لازم به ذکر است که ما نباید ۹:۲۰ در بوشهر را با انیمیشن‌های ۶۰ میلیون دلاری دیزنی مقایسه کنیم. ما الان در مرحله‌ای هستیم که باید در وهله اول برادریمان را به سینما اثبات کنیم.