شش قانون طلایی خواستگاری

 اگر پای خاطرات برخی پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها بنشینید و از نحوه خواستگاری و ازدواج در زمان قدیم بپرسید، طبیعی است که بشنوید عروس و داماد حتی گاهی تا سر سفره عقد همدیگر را نمی دیدند و نمی شناختند!
یا در بهترین شرایط نقششان در ازدواج فقط در حد پاسخ به این سؤال بود که “فلانی را برای ازدواجت در نظر گرفته‌ایم، مخالف که نیستی؟
البته هنوز هم در گوشه و کنار جامعه ما دختران و پسران جوان با نیم ساعت یا یک ساعت گفت و گو و طرح چند سؤال کلی و کلیشه ای گمان می کنند که با دیدگاه یکدیگر آشنا شده اند و با هم توافق دارند.

شناخت تنها راه انتخاب موفق

واقعیت این است که شناخت، تنها راه یک انتخاب موفق و مطمئن است و از سوی دیگر شناخت طرف مقابل، کاری بسیار دشوار و البته تحقق کامل آن ناممکن است!
ذکر این نکته نباید شما را ناامید کند، خواستگاری، فرصت طلایی برای رسیدن به بیشترین شناخت ممکن است به شرط آن که جوانان و خانواده هایشان مهارت مدیریت این زمان و فرصت طلایی را آموخته باشند.

۶ قانون ویژه جوانان دم بخت

اگر خوب دقت کنیم می توانیم به چند قانون اصولی برسیم که امکان بیشترین بهره‌برداری از این زمان طلایی را در پی خواهد داشت:

قانون اول: هول نشوید. به خودتان و طرف مقابل فرصت آشنایی بدهید، با گذشت زمان مناسب بخشی از هیجاناتی که در برخوردهای اول و در جلسات خواستگاری بر دو طرف غلبه می کند، تا حدی فروکش می کند و شما اجازه پیدا می کنید که ابعاد شخصیتی، خانوادگی و اجتماعی طرف مقابل را بیشتر و عمیق تر بسنجید.

قانون دوم: سؤالات خوب مطرح کنید. برای این کار باید وقت بگذارید، مطالعه و مشورت کنید. مهارت خوب پرسیدن را بیاموزید. در شماره گذشته به نکاتی در این باره اشاره کردیم و در هفته های بعد نیز باز هم به بخشی دیگر از آن خواهیم پرداخت.

قانون سوم: انجام گفت و گو و تحقیق را جزو مراحل خواستگاری بدانیم نه به معنای قطعی تر شدن موضوع ازدواج. به این معنا که گفت وگوهای خواستگاری به منظور آشنایی بیشتر برای گرفتن تصمیم بهتر است نه به معنای تصمیم قطعی. بنابراین تعهدی برای گرفتن جواب مثبت از خانواده دختر و یا جواب مثبت دادن به خانواده پسر وجود ندارد.

قانون چهارم: شناخت خانوادگی به دست بیاوریم. شما باید از همه ظرفیت های موجود برای شناخت طرف مقابل استفاده کنید.

این ظرفیت ها هم شامل اعضای خانواده و بستگان نزدیک و مورد اعتمادتان مثل خاله ، دایی ، عمه ، عمو، پدربزرگ و مادربزرگ می شود و هم شامل راه هایی که شما را به شناخت بهتر می رساند مثل دوستان، اقوام، خانواده، همکاران و محل های رفت و آمد طرف مقابلتان.

قانون پنجم: شناخت فرد و خانواده طرف مقابل هر دو الزامی است.

پرسیدن سؤالات دقیق از ویژگی های مختلف خانواده طرف مقابل مانند عقاید مذهبی آنان، تعلقات، تحصیلات، فرهنگ، نحوه ارتباط فرزندان، عروس ها و دامادهای آنها با خانواده و … به شناسایی شما نسبت به خانواده طرف مقابل کمک می کند و می توانید میزان هماهنگی و شباهت دو خانواده را تخمین بزنید.

قانون ششم: فراموش نکنید که قانون اول و آخر توکل به خداوند است. شما با همسر آینده تان ساعت ها گفت و گو کنید، درباره او تحقیق کنید، به مشاور مراجعه کنید و… ولی از یاد خداوند غافل نشوید! ازدواج رزق است پس باید از خداوند بهترین همسر را برای خود طلب کنید.

به طور قطع این موضوع نه به معنای گرفتن استخاره و اتکا به آن است که به معنی دعا، خواستن و توکل همه جانبه به خداوندی است که از رگ گردن به ما نزدیک تر و به خیر و صلاح بندگانش بیش از آن ها آگاه است.