داستان سریال عقرب عاشق

عقرب عاشق

عقرب عاشق سریال جدید نمایش خانگی به کارگردانی حسین سهیلی زاده است. در این پست به نقد و بررسی سریال عقرب عاشق میپردازیم سریالی که دوشنبه ها ساعت ۲۰ از زردفیلم پخش می شود ژانر متفاوت علمی تخیلی دارد و در قالب ۲۰ قسمت است.

کارگردان: حسین سهیلی زاده

تهیه کننده: رضا محقق

تعداد قسمت ها: ۲۰ قسمت

بازیگران سریال

از جمله بازیگران نامدار و مشهوری که در این سریال به ایفای نقش پرداخته‌اند، می‌توان به آرمان درویش، حسین پاکدل، بهاره افشاری، متین ستوده، محمدرضا فروتن و … اشاره کرد.

خلاصه داستان سریال عقرب عاشق: تلالویی بین واقعیت و تخیل

سریال عقرب عاشق شروعی عجیب و غریب دارد. یک سفینه فضایی در ناکجا آباد روی زمین می‌نشیند و مردی با یک گریم عجیب و غریب از این سفینه پیاده می‌شود. تا پیش از دیدن چهره گریم شده بازیگر، همه چیز در حد قابل قبولی به نظر می‌رسد و جلوه‌های ویژه را می‌توان تماشا کرد و آن را سطح پایین ندید. اما گریم بازیگر انگار برای برنامه کودک فیتیله جمعه تعطیله باشد. از آنجاست که سریال ضربه اول خود را به مخاطب می‌زند.

با این حال موسیقی جذاب تیتراژ آغازین سریال می‌تواند دلگرم‌کننده ظاهر شود. اساساً برگ برنده سریال عقربعاشق تا به اینجا که چند قسمت از آن پخش شده، نه داستان و سوژه جدید آن در سینمای ایران است و نه گروه بازیگری و جلوه‌های ویژه. تنها عنصر جذاب و درخشان سریال به موسیقی متن آن و موسیقی تیتراژ پایانی (با صدای محسن چاووشی) برمی‌گردد و بس. آریا عظیمی نژاد بیشتر از کارگردان و نویسندگان اثر، حال و هوای سریال را شناخته و موسیقی متنی خلق کرده که می‌تواند تا حد زیادی، فقدان جلوه‌های بصری را جبران کند. در واقع باید گفت جلوه‌های ویژه تصویری در آثار ایرانی بخاطر کمبود منابع و امکانات همیشه در جایگاه پایینی قرار دارد و این بخش موسیقی و صدا بوده که در بسیاری از آثار به کمک سازندگان آمده است. با نگاهی در تاریخ سینمای ایران نیز به آثاری می‌رسیم که در ژانر وحشت ساخته شدند و آواها و صداگذاری بوده که به کمک آن‌ها آمده‌است.

عقرب عاشق می‌خواهد یک فضای وهم‌آلود و تخیلی ایجاد کند اما سازندگان انگار خودشان، با خودشان شوخی دارند. جسارت سهیلی‌زاده و تیمش در برخی لحظات تبدیل به یک مضحکه می‌شود و آدمی فکر می‌کند که آن‌ها قصد دست انداختن تماشاگر را دارند. مسیر فیلمنامه هم طوری پیش می‌رود که انگار قصد دارد بگوید ما می‌توانیم هر چیز بی‌ربطی را به یکدیگر ربط دهیم و کماکان مخاطب جذب کنیم. سهیلی‌زاده بیش‌از حد روی گروه بازیگری‌اش تکیه کرده و احتمالا این تصور را داشته که آرمان درویش همانطور که کاراکترش در سریال، دختران را عاشق خود می‌کند؛ می‌تواند مخاطبین را نیز شیفته خود سازد.

اساساً کارگردان و نویسندگان ابایی از ورود کمدی به سریال وهم‌آلود خود ندارند. همانطور که پیش‌تر گفته شد در برخی مواقع به‌نظر می‌رسد که گروه سازندگان قصد دارند تا با خودشان شوخی کنند. به شخصه تصور می‌کنم که آوردن برخی عناصر در فیلمنامه سریال، بدون هیچ فکر و برنامه‌ریزی صورت گرفته و سازندگان فقط با تصور اینکه «حالا این کار را هم بکنیم تا ببینیم چه می‌شود»، داستان خود را پیش می‌برند. سریال در قسمت دوم خود، وارد بخش دراما خود شده و داستان یک خانواده با درگیری‌ها و مشکلاتش را رو می‌کند. اما داستان این خانواده و گره خوردن آن با داستان یک آدم فضایی که مأموری کارکشته است و قصد دارد خون یک عالمه دختر را برای یک هدف خاص جمع‌آوری کند؛ هیچ سنخیتی با هم ندارند.

نقد و بررسی سریال عقرب عاشق کامل

سریال “عقرب عاشق” سعی در خلق یک داستان تخیلی در بستر درامی شهری دارد. با وجود اینکه تم تخیلی ضعیف و ابتدایی است، این سریال با داستان خانوادگی خود، ما را به دنیایی از درام و ترس وارد می‌کند. اما تا الان ارتباط منطقی بین دو داستان اصلی به خوبی برقرار نشده است و باید منتظر بمانیم تا در ادامه ارتباط منطقی بین آنها بیشتر روشن شود.

بازیگری قابل تحسین در فضایی ضعیف

گروه بازیگری عقرب عاشق، بدترین گروه بازیگری هستند که می‌توانید در یک اثر آن را پیدا کنید. این گروه بازیگری حتی از تیم هنرپیشگان سریال حرفه‌ای (دیگر سریال نماوا که اثر بسیار ضعیفی بود) هم بدتر رفتار می‌کنند. در تمام این گروه بازیگری، یک نفر هم خوب ظاهر نمی‌شود. از هنرپیشگان فرعی گرفته تا بازیگران اصلی، همگی در مصنوعی‌ترین شکل ممکن خود بازی می‌کنند. حتی بازیگران باسابقه‌تری مثل محمدرضا فروتن یا پاکدل و یا شقایق فراهانی، آنقدر بازی تصنعی از خود برجای گذاشته‌اند که انگار مخصوصاً در حال بد بازی کردن هستند. رضا بهبودی هم که مثل همیشه بد است؛ بازیگری که برخی به قدرت هنرپیشگی او ایمان دارند اما به شخصه هیچ‌گاه بازی درست و خوبی از او ندیدم و در عقرب عاشق هم همان نقش آفرینی همیشگی خود را به همراه دارد.

اما بدترین بازیگر همانا آرمان درویش است؛ بازیگری که قدرت خارق‌العاده‌ای در روباتیک بازی کردن دارد و در وهله اول اینکه قرار است نقش یک آدم فضایی روباتی را بازی کند، برازنده‌اش است. اما شاید باور نکنید که همین لباس هم به تن او زار می‌زند و او نمی‌تواند رُل خود را درست بازی کند. احتمالاً به آرمان درویش گفته شده تا هیچ کار خاصی نکند و مثل همیشه بازی کند تا شبیه به یک روبات شود ولی او متأسفانه در حال زور زدن است تا یک بازی خاص از چهره روباتیک خود در بیاورد و این زور زدن در نهایت به‌جای اینکه تبدیل به یک بازی خوب شود، تبدیل به یک موضوع خنده‌دار می‌شود.

آیا عقرب عاشق ارزش دیدن دارد؟

حال پس از نقد و بررسی سریال عقرب عاشق نوبت به نتیجه گیری می رسد. در مجموع، سریال تلاشی برای خلق داستانی تخیلی و هیجان‌انگیز در بستر درام خانوادگی است. با وجود فضاسازی ضعیف و بعضاً اغراق شده، بازیگری قابل تحسین و تلاش سازندگان در ترکیب دو داستان، این سریال را جالب و هیجان‌انگیز می‌کند. اما نظرات و نقدهای مختلفی که پیرامون این سریال انتشار یافته، نشان داده که برخی از مخاطبان از نحوه اجرای و پیشرفت داستان ناراضی هستند. با توجه به این انتقادات، منتظر می‌مانیم ببینیم در قسمت‌های بعدی سریال “عقرب عاشق” چه تغییراتی خواهیم دید و آیا می‌تواند خود را بهبود بخشد و ارتباط منطقی بیشتری بین داستان‌ها ایجاد کند یا خیر.