کارنامه ۴۴ سال فعالیت هنری محمد برسوزیان

محمد برسوزیان، بازیگر، تهیه کننده و کارگردان خوب کشورمان است که صدایی جایی و خاص داشت. همه ما بازی های ایشان در سریال متهم گریخت، سه در چهار و روزگار قریب را به یاد می آوریم. محمد برسوزیان، هنرمند پیشکسوت کشورمان بود که چندی پیش (۱۲ تیر ۱۴۰۰) خبر درگذشت او را شنیدیم، و جامعه هنری کشورمان بار دیگر در غم و اندوه فرو رفت. از این رو بر آن شدیم تا مختصری در رابطه با بیوگرافی و زندگی آقای برسوزیان عزیز برای شما صحبت کنیم. در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

بیوگرافی محمد برسوزیان

• نام و نام خانوادگی:   محمد برسوزیان
• تاریخ تولد و سن: ۱۳۲۴
• محل تولد: تهران
• پیشه: بازیگر
• درگذشت: ۱۲ تیر ۱۴۰۰‌ (در سن ۷۶ سال)
• محل دفن: قطعه هنرمندا بهشت زهرا
• علت درگذشت: سکته قلبی
• سال‌های فعالیت: ۱۳۵۶–۱۴۰۰
• همسر: متاهل
• فرزندان: ناناز، ساناز، و تاناز

یکی از ویژگی‌های حرفه‌ای بیوگرافی محمد برسوزیان آن هست که در مدت زمان بازیگری خود، هم در تلویزیون و هم در سینما بازی کرده است. محمد برسوزیان را باید بیشتر بازیگر سینما بدانیم چرا که ۷۸% آثار وی سینمایی و ۲۲% آثارش تلویزیونی است. در واقع محمد برسوزیان از مجموع ۳۳ اثری که در کارنامه دارد، در ۲۶ اثر در سینما با نام‌های فیلم رویای سهراب، فیلم دوستی از جنس آتش، فیلم پروانه های پشت دیوار، فیلم دعوت به شام، فیلم شمارش معکوس، فیلم پنجه در خاک، فیلم روانی، فیلم شب روباه، فیلم یحیی، فیلم بازی با مرگ، فیلم دمرل، فیلم چشم شیطان، فیلم بندر مه‌آلود، فیلم پوتین، فیلم ساوالان، فیلم لنگر گاه، فیلم معما، فیلم میهمانی خصوصی، فیلم آتش در زمستان، فیلم مدرک جرم، فیلم طائل،فیلم مردی که زیاد می‌دانست، فیلم مرگ سفید، فیلم سرنوشت‌سازان، فیلم کوچ و فیلم عشق و خشونت به ایفای نقش پرداخته و در ۷ اثر در تلویزیون با نام‌های سریال هوش سیاه ۲، سریال هفت خوان تا بهشت، سریال سه در چهار، سریال روزگار قریب، سریال ما چند نفر، سریال متهم گریخت و سریال جست و جو در شهر بازی کرده است.

علت مرگ محمد برسوزیان

علت مرگ محمد برسوزیان سکته قلبی اعلام شد که در بیمارستان میلاد تهران چشم از جهان فروبست. این بازیگر که به دلیل حمله قلبی در بیمارستان بستری بود، بعدازظهر ۱۲ تیر ۱۴۰۰ در بیمارستان میلاد تهران درگذشت.

جزئیات کامل فوت محمد برسوزیان

رضا توکلی بازیگر سینما و تلویزیون درباره فوت همکار قدیمی اش با تسلیت این ضایعه دردناک گفتد: بزرگ بودن، قدمت و احترام و حرمتِ هنرمندی‌اش همیشه برای نسل‌های آینده به عنوان درسی بزرگ باقی می‌ماند. این آدم‌ها همیشه ارزش داشته‌اند و ارزش خواهند داشت. ای کاش که قبل از فوت این بزرگان هنر و پیشکسوتان کاربلد کنارشان باشیم که به هنگام مرگ، حسرتِ فقدانشان را نخوریم.

ایشان چند سالی بود که از بیماری پروستات رنج می‌برده و یک ماه پیش راهی بیمارستان میلاد می‌شود. بعد از دو هفته نقاهت سکته مغزی می‌کند و بعد از دوره‌ای ۱۴ روزه هم از بیمارستان مرخص می‌شود تا مراحل فیزیوتراپی را بگذراند. اما متأسفانه چند شبِ گذشته مجدداً به دلیل مشکلات قلبی و عفونت پروستات راهی بیمارستان می‌شود و لحظاتی پیش دارفانی را وداع گفت.

متینا باقری نوه محمد برسوزیان خبر درگذشت پدربزرگش را تأیید کرد و گفت: به دلیل حمله قلبی و مشکلات پروستات، در بیمارستان میلاد درگذشت.

دلنوشته مسعود جعفری جوزانی در رابطه با محمد برسوزیان

مسعود جعفری جوزانی که دوستی و رفاقتی دیرین با زنده‌یاد محمد برسوزیان داشته و در سریال «در چشم باد» نیز با او همکاری داشت، درباره این همکاری متنی را منتشر کرد. این هنرمند درباره ویژگی های بارز محمد برسوزیان و بازی ماندگارش در مجموعه «در چشم باد» در متنی که در اختیار ایسنا قرار داده نوشته است:

«به یاد محمد برسوزیان

بلند بالا بود و چهارشانه، سینه فراخ، نگاه ژرف و صدای مردانه اش پهلوانان شاهنامه را به یاد می آورد.

برسوزیان را می گویم،

تنها او بود که می توانست نقش خالو کریم را بازی کند. کورد مردی که در “بوکان” تفنگ کشید و به تقاص خون میرزا کوچک خان جنگلی در یک نبرد رو در رو، خالو قربان را کشت… و برسوزیان چه خاطره ای ساخت آنروز… روز فیلمبرداری را می گویم… برف همه جا را پوشانده بود، اسب ها از شدت سرما شیهه کشان، سم بر زمین می کوبیدند و بخار نفس هاشان هوا را پر می کرد…حرکت را که گفتم، خالو قربان از اسب فرود آمد… برسوزیان… ن. نه، دیگر آنروز برسوزیان نبود، خود خالو کریم بود، که با گام هایی استوار و مصمم به سوی خالو قربان رفت… صدایش کرد… خالو قربان ایستاد و شگفت زده به پسر عموی خود چشم دوخت… نگاه ژرف و برنده خالو کریم، بند بند وجودش را به لرزه در آورد… سخت ترسیده بود…با اینکه بارها من، به عنوان کارگردان، از برسوزیان خواسته بودم که همزمان با خالوقربان اسلحه بکشد و شلیک کند، خالو کریم به او فرصت داد تا هر دو اسلحه ای را که بر کمر داشت بکشد، و مکث کرد، تا اولین شلیک را خالو قربان کرده باشد… و بعد “ده تیر” کشید و با شلیک های پیاپی تن او را آماج تیر کرد… کار که تمام شد، از برسوزیان پرسیدم: مگه من از تو نخواسته بودم که همزمان با خالو قربان شلیک کنی رفیق؟

برسوزیان نگاه پر مهرش را به من دوخت و گفت: این یک خلاف کار خودم بود رفیق! آخه نه ما نامردیم نه خالو کریم کورد…
این جمله برسوزیان عزیز تا به امروز که خبر آسمانی شدنش را شنیدم در عمق جانم نشسته است.
یادش ماندگار…