آموزش راهکارهایی برای حفاظت از کودکان

پیشگیری و مراقبت، مسئولیت یک بزرگسال است. کودکان وقتی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند، احساس شرم، گناه و ترس می‌کنند.گفت‌وگوی صریح و مستقیم از سنین کودکی درباره‌ جنسیت و «قسمت‌های خصوصی بدن»، استفاده از اسامی صحیح برای اندام تناسلی و دیگر قسمت‌های بدن، به درک کودکان از آنچه مجاز نیست، کمک می‌کند.

در زیرمجموعه‌ای از قوانینی که باید به کودکان آموزش دهید، آمده‌اند.

قانون لباس زیر
قانون لباس زیر ازجمله قوانین کلیدی است که والدین باید به کودکانشان آموزش دهند. به کودکانتان یاد دهید که کسی نباید به اندام‌های خصوصی‌شان در لباس زیر دست بزند یا نگاه کند. از مثال‌ها و شرایطی استفاده کنید که این واقعیت را به‌طور واضح نشان دهد. برای مثال: «اگر در خانه یکی از دوستانت هستی و برادر بزرگ او می‌خواهد با تو بازی کند، اما این بازی به‌نظر تو عجیب می‌آید یا باعث می‌شود تو احساس بدی داشته باشی، یا اینکه شامل لمس کردن یا درآوردن لباس‌هایت می‌شود» یا «بعضی وقت‌ها اعضای فامیل، مثل پدربزرگ‌ها یا عموها یا دایی‌ها و پسرخاله، قوانین را به درستی متوجه نمی‌شوند و بچه‌ها را طوری که نباید، لمس می‌کنند، حتما به مامان یا بابا یا یک بزرگ‌تر دیگر که به او اطمینان داری خبر بده تا ما بتوانیم به آن کسی که قوانین را بلد نیست، کمک کنیم که یاد بگیرد.»

حرف‌زدن در مورد آزار جنسی و حریم بدن کودک شاید برای بزرگ‌تر‌ها سخت باشد، حرف زدن در مورد قانون لباس زیر می‌تواند شروع آسان‌تری باشد. کودک هیچ‌وقت برای آموختن قانون لباس زیر کم سن وسال نیست چرا که سوءاستفاده در هر سنی ممکن است رخ دهد. اگر معذب هستید که در مورد این موضوع با فرزندتان صحبت کنید، لطفا به یاد داشته باشید که این موضوع احتمالا برای شما به‌عنوان یک بزرگسال مشکل‌تر است تا برای یک کودک. کودکان باید درباره بزرگسالانی که می‌توانند بخشی از شبکه ایمنی آنها باشند، آموزش ببینند. تنها یک عضو از شبکه امن باید با کودک زندگی کند؛ عضو دیگر باید خارج از حلقه خانواده درجه اول باشد.

بدنت، مال توست
کودکان باید آموزش ببینند که بدنشان متعلق به آنهاست و هیچ‌کس بدون اجازه‌شان، نمی‌تواند آن را لمس کند. کودکان حق دارند که از بوسیدن و یا لمس‌شدن، حتی توسط کسی که دوستش‌ دارند، خودداری کنند. کودکان باید آموزش ببینند که برای گریختن از موقعیت‌های خطرناک، به تماس فیزیکی نامناسب، بلافاصله و قاطعانه، «نه» بگویند و به بزرگسالی قابل اعتماد اطلاع دهند. مهم است به کودکان تأکید شود که تا وقتی کسی موضوع را جدی بگیرد، باید پافشاری کنند.

پیشگیری و مراقبت
بزرگسالان باید از شکل‌گیری تابو، حول موضوعات مربوط به جنسیت جلوگیری و اطمینان حاصل کنند که کودکان می‌دانند وقتی نگران، مضطرب و غمگین هستند، از چه‌کسی کمک بخواهند. کودکان ممکن است حس کنند چیزی نامناسب است. بزرگسالان باید متوجه و پذیرای احساسات و رفتار آنها باشند. ممکن است دلایل بسیاری برای خودداری کودک از تماس با بزرگسال و یا کودک دیگری وجود داشته باشد. این باید محترم شمرده شود. کودکان باید همیشه حس کنند که می‌توانند درباره این موضوع با والدینشان صحبت کنند.