کودکان اغلب چه کابوسهایی می بینند؟

انسان از همان روزهای نخستین، هنگام شب و با قرار گرفتن در تاریکی غارها و جنگل‌ها، صداهایی می‌شنید که از منشا اصلی آن‌ها بی‌خبر بود و به همین دلیل ترس از تاریکی به واکنشی همیشگی در او تبدیل شد. کودکان نیز در تاریکی دچار هراس شده و شدت ترس آن‌ها چند برابر بزرگسالان می‌شود. ترس در کودکان ترس‌های شبانه کودکان شامل؛ ترس از تاریکی، کابوس‌های وحشتناک است. متاسفانه این ترس‌ها خیلی مواقع در بزرگسالی نیز گریبانگیرشان می‌شود و آزاردهنده است. ترس از تاریکی حدود ۲ تا ۳ سالگی ظاهر می‌شود و در میان کودکان متفاوت است. یک شب از هیولا و شب دیگر از دزد و چیزهای دیگر می‌ترسند. ترس‌های شبانه کودکان شامل؛ ترس از تاریکی، کابوس‌ها و شخصیت‌های ترسناک است. این ترس‌ها همیشه هم در کودکی باقی نمی‌مانند و شاید در بزرگسالی نیز گریبانگیر شود. بسیاری از اینگونه ترس‌ها که اثر روانی بدی روی کودک داشته؛ در بزرگسالی نیز برای او آزاردهنده خواهد بود.

 کابوس همان قدر که برای والدین آزار دهنده است، برای کودکان نیز آزار دهنده است. آیا می‌خواهید بدانید که چه چیزی کودک شما را در شب بیدار نگه می‌دارد؟ ما از کارشناسان‌ خود خواستیم تا رایج‌ترین کابوس‌هایی را که کودکان می‌بینند، به ما معرفی کنند.

حمله حیوانات
شیر، ببر و خرس، مار و کوسه! کودکان این حیوانات وحشی را در خواب‌هایشان می‌بینند. این‌ها همان حیواناتی هستند که در کتاب‌های داستان کودکان یافت می‌شوند. آنها این موجودات را نماد بدی‌ها می‌دانند که بر خواب‌هایشان نیز تاثیر می‌گذارد.

رها شدن توسط والدین
تعجب نکنید اگر کودکتان از ترس رها شدن و تنها ماندن از خواب بیدار شد. این ترس بیشتر در اولین روز مدرسه رخ می‌دهد.

روح
روح در خواب کودکان تجسم چیزی است که آنها در بیداری از آن می‌ترسند. به عنوان مثال ممکن است معلم یا والدین کودک به خاطر اشتباهی بر سر کودک فریاد کشیده باشند که این ترس تبدیل به یک روح در خوابش می‌شود.

خورده شدن
داستان‌های کودکان که همیشه در آنها یک حیوان خبیث مانند گرگ وجود دارد می‌توانند منجر به چنین کابوس‌هایی شوند. کودکان می‌دانند که کوچک‌اند و فکر می‌کنند که ممکن است در دنیای به این بزرگی، خورده شوند.

گم شدن
ریشه این کابوس، واضح است. کودکان همیشه باید در جاهای شلوع مانند پاساژ یا پارک، دست والدین خود را بگیرند. همان‌قدر که ما از گم شدن فرزندانمان در این مکان‌ها می‌ترسیم، آنها نیز همین احساس را دارند.

 کابوس ها در سنین ۶-۴ سالگی به اوج خود می رسد

دزدیده شدن
این کابوس زمانی رخ می‌دهد که کودکان احساس تنهایی و درماندگی می‌کنند که می‌تواند دلیل آن یک دعوای والدین یا یک نگرانی باشد. تغییر شرایط نیز بر آن موثر است: «مامان دوباره به سر کار باز می‌گردد، من باید به مدرسه بروم یا با ورود فرزند دیگر، والدین به من توجهی نخواهند کرد.»

حضور اسباب‌بازی‌ها در دنیای واقعی
هنگامی که کودکان در کابوس‌هایشان می‌بینند که اسباب‌بازی‌هایشان بزرگ و تبدیل به یک شیطان شده‌اند، نشان دهنده این است که شخصی در زندگی واقعی آنها عملی دور از انتظار انجام داده است. در این شرایط آنها گیج می‌شوند و می‌ترسند.

تعقیب
کابوس تعقیب نشان دهنده این است که کودک می‌خواهد از شرایط نامطلوب و استرس‌زا فرار کند.

ناتوانی در حرکت
آیا چیزی برای کودکان از این ترسناک وجود دارد که نتوانند تکان بخورند یا قادر به انجام کاری نباشند؟ این کابوس ریشه در حس مستقل بودن کودکان دارد. هنگامی که آنها بزرگ‌تر می‌شوند، تمایل دارند آزادانه‌تر عمل کنند و اگر این حس مستقل بودن را در زندگی واقعی به دست نیاورند، کابوس آن را در خواب خواهند دید.