نایت ملودی » ورزش » توپ و تور » هندبال » آشنایی با ورزش هندبال

آشنایی با ورزش هندبال

گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند. «هومر» شاعر و مورخ یونانی در اثر خود«اودیسه» از ورزش هندبال بنام «اورانیا » یادکرده است درسال ۱۹۲۶ تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد . در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند . کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال ۱۸۹۰ هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد . که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند . هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .

پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال ۱۹۲۰، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ، برای اجرای این ورزش در سالن ، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۰ با استفاده از بعضی قوانین بازی فوتبال ، در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل ، ((فوتبال)) اثر بسیاری بر آن گذاشته است. قبل از تشکیل فدراسیون هندبال در آلمان ، این ورزش به ضمیمه فدراسیون های ژیمناستیک و دو و میدانی اداره می شد، اما ((کارل دیم)) برای یکنواختی آن اقداماتی انجام داد که بعدها به نتیجه رسید.تا سال ۱۹۲۸ از نظر تشکیلات بین المللی نیز هندبال ، جزو فدراسیون بین المللی دو و میدانی محسوب می شد. اما به دلیل اهمیت هندبال ، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال ۱۹۲۶ برگزار شد ، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سرانجام در اوت ۱۹۲۸ ، فدراسیون بین المللی مستقل هندبال با یازده کشور عضو در آمستردام تشکیل شد و ((اوری براندرج)) عضو هیات مدیره آن ، برای گسترش این ورزش کمک های بسیاری کرد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال ۱۹۳۱، کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال جزو بازی های المپیک درآید.از سال ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۴ فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از ۲۵ کشور را به عضویت بپذیرد، سرانجام اولین بازی های بزرگ و رسمی هندبال در المپیک سال ۱۹۳۶ برلن در رشته یازده نفره مردان انجام یافت، و کشورهای آلمان ، اتریش و سوییس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.

آشنایی با ورزش هندبال

در سال ۱۹۳۷ در بازی های جهانی دانشگاهی ، مسابقات هندبال نیز انجام شد که آلمان به مقام اول رسید ، سپس در سال ۱۹۳۸ به مناسبت دهمین سال تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال ، اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان ، دانمارک، هلند، مجارستان، لوگزامبورگ، لهستان ، سوئد، سوییس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته کشور آلمان به مقام اول نایل آمد و در هندبال هفت نفره ، کشورهای اتریش و سوئد به ترتیب مقام های دوم و سوم را به دست آوردند.پس از دومین جنگ جهانی ، ارتباطات بین المللی به سرعت از سر گرفته شد و به ترتیب ، فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا این که در ژوئیه سال ۱۹۴۶ با پیگیری کشورهای فرانسه و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند،فرانسه،هاند،نروژ،لهستان و سوییس ، کنگره ای در اسن شهر تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون فعلی هندبال در این شهر منجر شد. سپس در سال ۱۹۵۰ محل این فدراسیون ، به کشور سوییس انتقال یافت ، در استکهلم یک کمیسیون فنی بین المللی تشکیل شد که هدف از تشکیل آن بررسی مقررات هندبال بود. در سال ۱۹۴۷ اولین دوره داوری هندبال در دانمارک تشکیل شد که آثار بسیار مهم و مطلوبی در داوری این ورزش به جای گذاشت.در سال ۱۹۴۸ فرانسه مسابقات هندبال یازده نفره را با عنوان ((جام صلح)) برگزار کرد و کشورهای سوئد ، دانمارک،سوییس و فرانسه به ترتیب مقام های اول تا چهارم را به دست آوردند.در سال ۱۹۵۲ دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوییس برگزار شد که کشورهای آلمان ، سوئد، سوییس ، اتریش، دانمارک،هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند.در سال ۱۹۵۴ مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و این کشور به مقام اول رسید و کشورهای آلمان و چکسلواکی به مقام های دوم و سوم رسیدند، در مسابقات بین المللی هندبال یازده نفره نیز که در سال ۱۹۵۵ در آلمان برگزار شد، کشور میزبان به همراه سوییس و شوروی به مقام های اول تا سوم دست یافتند.در سال ۱۹۵۶ مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی ، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند . سال بعد ، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در کشور یوگسلاوی برگزار شد که کشورهای چکسلواکی ، مجارستان و یوگسلاوی به مقام های اول تا سوم رسیدند.در سال ۱۹۵۸ مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در آلمان برگزار شد و کشورهای سوئد ، چکسلواکی و آلمان مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در حال حاضر فدراسیون بین المللی هندبال ۱۲۹ عضو دارد که ۲۳ عضو آن در کنگره بارسلون پذیرفته شده اند. علاوه بر آن ، هندبال در بیش از ۳۰ کشور دیگر نیز علاقه مندانی دارد که به این ورزش می پردازند. به طور کلی تا سال ۱۹۵۲ هندبال یازده نفره که در زمین فوتبال بازی می شد بر هندبال هفت نفره که در زمین کوچکتری ، در داخل سالن بازی می شد، اما از آن پس هندبال هفت نفره به ویژه در کشورهای اسکاندیناوی ، به سرعت رشد کرد و در دیگر کشورها نیز جای هندبال یازده نفره را گرفت.
آشنایی با ورزش هندبال
تاریخچه هندبال در ایران در سال ۱۳۴۴ شمسی ((دکتر علی محمد امیرتاش )) پس از پایان تحصیلات دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرده و گفتگو ها و اقدامات اولیه را جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود. مدارک لازم نیز از فدراسیون بین المللی هندبال گرفته شد تا از این طریق ، مقدمات پیدایش ورزش هندبال هفت نفره در ایران فراهم شود. اما با تغییرات اداری در یک سال بعد ، در جلسه کنگره روسای تربیت بدنی و مدیران فنی استان ها و فرمانداری های کل ایران که هم زمان با برگزاری مسابقات ورزشی آموزشگاه های کشور در خرداد ماه سال ۱۳۴۵ در شیراز تشکیل شد ، (( دکتر امیرتاش )) طی شرح مبسوطی ، تصویب و اجرای هندبال در آموزشگاه های کشور را به کنگره پیشنهاد کرد ، لیکن به علت آشنا نبودن شرکت کنندگان در کنگره با ورزش هندبال ، متاسفانه این پیشنهاد به تصویب نرسید و بررسی بیشتر درباره آن به آینده موکول شد.در سال ۱۳۴۷، تغییرات و سازماندهی جدیدی در اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش پدید آمد که تصویب بازی هندبال را همانند یکی از ورزش های رسمی آموزشگاه های کشور ه ممکن ساخت. مسئولان وقت که از افراد با تجربه بودند و با ورزش های جدید نیز آشنایی داشتند، این پیشنهاد را با احتیاط و به طور غیر رسمی پذیرفتند ، و بنا شد (( دکتر امیرتاش )) برای آزمایش ، دو تیم در دبیرستان البرز تهران تشکیل و تمرین دهد تا بتواند ورزش هندبال را در عمل به روسای ادارات و مدیران فنی تربیت بدنی کشور که بار دیگر در تهران گرد می آمدند، نشان دهد. هم زمان با تمرین این دو تیم ، اولین نشریه هندبال هفت نفره در ایران که شامل خلاصهمقررات بازی و مقدماتی از مهارت های انفرادی و دسته جمعی بود، در ۲۷ صفحه تهیه و در اختیار مسئولان و دست اندرکاران تربیت بدنی آموزش و پرورش گذاشته شد.

آشنایی با ورزش هندبال

به همت اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش ، در بهمن سال ۱۳۴۷، سمینار بررسی مسایل و مشکلات تربیت بدنی و ورزش آموزشگاههای کشور ، با شرکت روسای اداره های تربیت بدنی و مدیران فنی استان ها و فرمانداری های کل در تهران تشکیل شد و در ضمن یک مسابقه کامل بین دو تیم هندبال دبیرستان البرز ترتیب یافت و نشریه ۲۷ صفحه ای که به همین منظور تهیه شده بود در دسترس شرکت کنندگان سمینار گذاشته شد، در جلسه بعدی این سمینار تصمیم گرفته شد ، با توجه به امتیازات تربیتی و ورزشی که هندبال هفت نفره دارد، به عنوان یکی از رشته های ورزشی به آموزش و پرورش ، پیشنهاد شود. پس از چهار سال انتظار ، این اولین پیروزی بود. پیش از پایان سال ۱۳۴۷ ، پیشنهاد مذکور تصویب شد و فدراسیون هندبال آموزشگاه های کشور شکل گرفت. ریاست فدراسیون به (( جعفر گلبابایی)) کارمند عالی رتبه وزارت آموزش و پرورش و مشاور فنی آن به (( دکتر امیرتاش)) واگذار شد.بع منظور آشنایی معلمان و مربیان ورزش کشور با ورزش هندبال هفت نفره و آماده کردن مقدمات لازم جها مسابقات هندبال در چهار چوب مسابقه های آموزشگاه های کشور که در دهه اول تیر ماه سال ۱۳۴۸ در تهران برگزار شد ، دو کلاس فشرده آموزش مربی و داوری هندبال ، جهت شرکت مربیان استان تهران در دهه دوم اسفند ، و برای مربیان ورزش منتخب از سایر نقاط کشور در دهه سوم اسفند ۱۳۴۷ ، به همت اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش و با سرپرستی و تعلیم (( دکتر امیرتاش)) در تهران تشکیل و آموزش های لازم داده شد.سرانجام تیم های تعلیم یافته به کمک مربیانی که در کلاس های فشرده شرکت کرده بودند ، از شهرستان های تهران ، اهواز ، مشهد ، اصفهان، شیراز و کرمان در این مسابقات شرکت کردند که به همین ترتیب مقام های اول تا ششم را به دست آوردند.

آشنایی با ورزش هندبال

مقررات کامل ورزش هندبال که از فدراسیون بین المللی هندبال تهیه و ترجمه شده بود به نام (( فدراسیون هندبال آموزشگاه های کشور)) تکثیر و در همین کلاس ها در اختیار شرکت کنندگان گذاشته شد. اکنون زمانی بود که عده بسیاری از دانش آموزان کشور ، ورزش هندبال را می شناختند و مربیان با علاقمندی بسیار در پی تکمیل معلومات خود در این زمینه بودند. دست اندرکاران اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش نیز که بر این امر واقف بودند، پیشنهاد (( دکتر امیرتاش)) را مبنی بر دعوت از یک مربی خارجی ، پذیرفتند و پیرو آن بلافاصله از ((لامیشل پائولینی)) فارغ التحصیل دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش فرانسه و مربی تیم قهرمان هندبال فرانسه و عضو کمیته فنی فدراسیون هندبال آن کشور ، به طور رسمی دعوت شد تا برای تدریس در کلاس هندبال به ایران مسافرت کند . در مدت ده ماه اقامت وی در ایران ، با همکاری ((دکتر امیرتاش )) یک کلاس تکمیلی برای مربیان استان مرکزی ، در دهه دوم مرداد ماه سال ۱۳۴۸ در تهران و یک کلاس تکمیلی دیگر در شهرستان اصفهان برگزار شد.در شهریور ماه ۱۳۴۹ نیز کلاس دیگری برای مربیان هندبال کشور در منظریه تهران تشکیل شد و طی آن ((دکتر امیرتاش)) آخرین تحولات هندبال تا آن زمان را برای شرکت کنندگان تشریح کرد. تاسیس فدراسیون هندبال در سال ۱۳۵۲ با توجه به پشتوانه ای که از نظر تعداد بازیکن و مربی در کشور ایجاد شده بود ، سازمان تربیت بدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سرانجام در سال ۱۳۵۴ فدراسیون هندبال تاسیس و (( مهندس هارون مهدوی )) عهده دار امور آن شد.
آشنایی با ورزش هندبال
هندبال در آموزشگاهها از سال ۴۸ تا کنون انجام گرفته البته بعضی از سالها در آن وقفه داشته است.
– دومین مسابقات قهرمانی کشور مردان ۱۳۵۵ درمشهد
– اولین مسابقات قهرمانی زنان ۱۳۷۰درتهران
– اولین دوره مسابقات دانشجویان (پسر) ۱۳۶۷ در زاهدان
– اولین دوره مسابقات هندبال ساحلی (مردان) ۱۳۸۰بندرعباس
– بهترین نتیجه تیم ملی مسابقت آسیایی بانکوک (مردان) مقام چهارم ۱۹۹۸
– بهترین نتیجه تیم باشگاهی مردان در مسابقات آسیایی مقام سوم تیم ذوب آهن
– اولین حضور تیم هندبال دانش آموزان پسر ایران درمسابقات جهانی هندبال دانش آموزان درکشور یونان درسال ۲۰۰۲ در اردیبهشت ماه ۱۳۸۱ و با کسب مقام ششم
کارهای پژوهشی در هندبال ایران
۱٫ در تیرماه سال ۱۳۷۲ ، دکتر علی محمد امیر تاش تحقیقی بر روی ویژگیهای بدنی و آمادگیهای جسمانی قهرمانان هندبال بزرگسالان در تهران انجام داد.
۲٫ پایان نامه آقای خسرو نصیری در بهمن سال ۱۳۷۳ تحت عنوان «شناخت و بررسی علل و میزان گسترش آسیب های ورزشی مفصل شانه بازیکنان زبده هندبال». این تحقیق در خصوص شناخت و عوامل مستعد کننده بروز آسیبهای ورزشی در مفاصل شانه بازیکنان هندبال انجام گرفته . بطوریکه بازیکنان پست خط ۸۰% بیشترین آسیب دیدگی را متحمل شده اند. شرایط مسابقه ۷۸% باعث بروز آسیب – زمینهای روباز و سطح سخت مثل آسفالت ۶۵% عامل آسیب دیدگی می شوند. از طرفی دیگر عدم آمادگی جسمانی ۸۶% – گرم نکردن ۶۲% از عوامل بروز آسیب دیدگی هستند. همچنین ۳۰% آسیبهای مفصل شانه مربوط به دررفتگی ضمنا ۵۰% افراد بروز آسیب در این ناحیه را گرم نکردن ذکر کرده اند.

آشنایی با ورزش هندبال
۳٫ در پاییز سال ۱۳۷۳ آقای شهرام عروف زاد در پایان نامه خود تحت عنوان «بررسی انواع و میزان شیوع آسیبهای ورزشی و ارتباط آن با آمادگی عمومی جسمانی در بازیکنان هندبال باشگاههای استان اصفهان، چنین نتیجه می گیرد که آسیبهای وارده ۲۶% کوفتگی – ۴/۲۲ % کشیدگی – ۱۹ % به پیچ خوردگی – دراین بازیکنان ۴/۵۱ % کل آسیبهای به اندام تحتانی و ۳۶% به اندام فوقانی و ۶/۱۲ % مربوط به آسیبهای تنه – سرو گردن بوده است در تستهای آمادگی جسمانی (ایفرد) این بازیکنان در دو ۴۵ متر و ۵۴۰ متر عملکرد بهتری داشتند . ضعیف ترین نمرات آنها در بارفیکس و دراز نشست بوده. ضریب همبستگی بین میزان بروز آسیب با سطح آمادگی جسمانی میزان بالای (۶۱/۰-= r ) است که ارتباطی منفی و قوی را نشان می دهد.
دراین تحقیق بیشترین آسیب مربوط به دروازه بانان و کمترین آن مربوط به بازیکنان بغل و گوش می باشد.
۴٫ آقای علیرضا اسماعیل در سال ۱۳۷۴ در یک کار پژوهشی تحت عنوان « توصیف نوع و سرعت مسافتهای طی شده و شوتهای بازیکنان در مسابقات بین المللی هندبال دهه فجر- اراک ۱۳۷۲ » نتیجه گرفته که میانگین کل دویدنها و راه رفتن های بازیکن در طول یک مسابقه ۴۸۲۹ متر است و میانگین راه رفتن ۱۴۶۲ متر می باشد. سرعت متوسط بازیکنان در نیمه دوم نسبت به سرعت متوسط در نیمه اول کاهشی معادل ۱۰۸ متر را نشان می دهد. همچنین سرعت دوهای سریع و کوتاه تیمها در نیمه دوم کاهش داشته که دلیل عدم آمادگی کافی بازیکنان شرکت کننده بوده است . در ۱۷ مسابقه جمعاً شوت به دروازه شده که ۵/۶۴ % آنها گل شده و از بین شوتهای گل شده ۸۹ % پس از برخورد با زمین وارد دروازه شده است.

آشنایی با ورزش هندبال
۵٫ «ارتباط بین قد و جنبه های ارزشمند فیزیکی و بیومکانیکی بازیکنان زبده هندبال ایران» عنوان پاین نامه آقای ابراهیم بیاتانی در تابستان سال ۱۳۷۵ است. ایشان ۹۴ بازیکن زبده را برمبنای ۳۰ متغیر انتخابی ارزیابی نموده ونتیجه گرفته که قد بازیکنان با متغیرهای انتخاب شده ( بیومکانیکی و اندازه های آنتروپومتری و کسب نتیجه در شوتهای هندبال) ارتباط معنی دار می باشد. لیکن با متغیرهای (آمادگی عمومی حرکتی) ارتباط معنی دار به جز در مواردی مشاهده نشد.
به نظر می رسد که نتیجه در شوت ارتباط معنی داری بین قد با فاکتورهای ( بیومکانیکی، آنتروپومتری ) داشته باشد. اساسی ترین ویژگی بازیکن هندبال قد است که از نظر اهمیت در راس هرم خصوصیات بدنی بازیکنان قرار دارد و عامل مهمی در اجرای مهارتهای تدافعی و تهاجمی دارد و باعث افزایش کارائی تیم می شود. نهایتاً ایشان نتیجه گرفته اند که قابلیتهای بازیکنان زبده هندبال قد- وزن – قدرت- سرعت و اندازه های وجب دست راست می باشند و بقیه متغیرها یک مکمل ضعیف هستند

هندبال که به مادر ورزش های توپی شهرت دارد به اشکال زیر بازی می شود:
۱٫ هندبال هفت نفره
۲٫ مینی هندبال
۳٫ هندبال نشسته
۴٫ هندبال با ویلچر
۵٫ هندبال ساحلی

خلاصه ای از مقررات و قوانین بازی هندبال

۱- مدت بازی:

در دو زمان ۳۰ دقیقه ای برای بزرگسالان – ۲۵ دقیقه ای برای جوانان – ۲۰ دقیقه ای برای نوجوانان و ۱۵ دقیقه ای برای نونهالان می باشد با زمان استراحت ۱۰ دقیقه ای بین دو نیمه.

۲- تعداد بازیکن:

۱۲ نفر که ۷ نفر بازیکن اصلی می باشند و در مینی هندبال ۵ نفر اصلی می باشند.

۳-دروازه بان:

دروازه بان می تواند در منطقه ۶ متری مانور دهد و هر زمان از منطقه بیرون آید به عنوان بازیکن زمین محسوب می شود. هیچ بازیکنی حق ندارد توپ را در منطقه ۶ متری به دروازه بان پاس بدهد

هومر» تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود اودیسه، از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. نقش های مربوط به این بازی که در سال ۶۰۰ قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن حجاری شده بود، در سال ۱۹۲۶ کشف شد.

آشنایی با ورزش هندبال

در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی، زنان دربار و شوالیه ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند.

در سال ۱۸۹۰، کنرادکخ که یک معلم ورزش آلمانی بود، هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابال اشپیل» معرفی کرد که آن را به صورت هندبال یازده نفری بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی به نام «هازنا» داشت.

پس از جنگ جهانی اول، «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش تلاش فراوانی کرد. دکتر «کارل شلنز» استاد دانشسرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، در سال ۱۹۲۰ مقررات این ورزش را تدوین کرد و آن را در کلاسهای خود به اجرا درآورد. پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.

در کشورهای شمال اروپا به دلیل سردی هوا، برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد. این ورزش بین سال های ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۰ تحت تأثیر بعضی قوانین فوتبال بود و در این دوران توسعه فراوانی در اروپا یافت. تا سال ۱۹۲۸ از نظر تشکیلات بین المللی، هندبال جزو فدراسیون بین المللی دوومیدانی محسوب می شد اما به دلیل اهمیت هندبال، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال ۱۹۲۶ برگزار شد، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد.

آشنایی با ورزش هندبال

سرانجام در ماه اوت ۱۹۲۸ فدراسیون بین المللی هندبال با عضویت یازده کشور در آمستردام تشکیل شد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال ۱۹۳۱ کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال به جمع بازیهای المپیک بپیوندد. در خلال سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۴ فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از ۲۵ کشور را به عضویت بپذیرد.

سرانجام اولین بازیهای بزرگ و رسمی هندبال در المپیک ۱۹۳۶ برلین در رشته هندبال یازده نفره مردان انجام یافت که کشورهای آلمان، اتریش و سوئیس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند. در سال ۱۹۳۸ به مناسبت دهمین سال تأسیس فدراسیون بین المللی هندبال، اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان، دانمارک، هلند، مجارستان، لوکزامبورگ، لهستان، سوئد، سوئیس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته آلمان به مقام قهرمانی رسید.

آشنایی با ورزش هندبال

با وقوع جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا اینکه در ماه ژوئیه ۱۹۴۶ با پیگیری کشورهای فرانسه و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند، هلند، نروژ، لهستان و سوئیس کنگره ای در کپنهاک تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون بین المللی هندبال انجامید. در سال ۱۹۵۰ محل این فدراسیون به سوئیس منتقل شد.

در سال ۱۹۵۲ دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوئیس برگزار شد که کشورهای آلمان، سوئد، سوئیس، اتریش، دانمارک، هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند. در سال ۱۹۵۴ مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و کشور میزبان به مقام قهرمانی رسید و آلمان شرقی و چکسلواکی در رده های دوم و سوم قرار گرفتند.

در سال ۱۹۵۶ مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند. سال بعد، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در یوگسلاوی برگزار شد و کشورهای سوئد، چکسلواکی و آلمان شرقی مقام های اول تا سوم را کسب نمودند. مسابقات هندبال سالنی (هفت نفره) از سال ۱۹۷۲ بار دیگر در جمع رقابت های بازیهای المپیک قرار گرفت.

آشنایی با ورزش هندبال

قوانین و مقررات ورزش هندبال

۱- مدت بازی:

در دو زمان ۳۰ دقیقه ای برای بزرگسالان – ۲۵ دقیقه ای برای جوانان – ۲۰ دقیقه ای برای نوجوانان و ۱۵ دقیقه ای برای نونهالان می باشد با زمان استراحت ۱۰ دقیقه ای بین دو نیمه.

۲- تعداد بازیکن:

۱۲ نفر که ۷ نفر بازیکن اصلی می باشند و در مینی هندبال ۵ نفر اصلی می باشند.

۳- دروازه بان:

دروازه بان می تواند در منطقه ۶ متری مانور دهد و هر زمان از منطقه بیرون آید به عنوان بازیکن زمین محسوب می شود. هیچ بازیکنی حق ندارد توپ را در منطقه ۶ متری به دروازه بان پاس بدهد.

۴- بازیکن زمین:

بازیکنان اجازه دارند توپ را با پاس یا دریبل به زمین حریف انتقال دهند، مشروط به اینکه مرتکب تخلف نشوند (رانینگ – دبل) هر بازیکن حق استفاده از دو تا سه گام را دارد. یک سه گام قبل از دریبل و سه گام دوم بعد از دریبل که باید بلافاصله توپ را پاس دهد و یا شوت بزند.

۵- بازیکن ذخیره:

بازیکن ذخیره در هر لحظه و به دفعات می تواند وارد زمین بازی شود مشروط به اینکه ابتدا بازیکن از زمین خارج شود و سپس بازیکن ذخیره وارد زمین گردد.

۶- دیگر مقررات:

– چنانچه بازیکن مدافع یک موقعیت مسلم گل را از مهاجم بگیرد، پرتاب پنالتی ( ۷متر ) برای تیم مهاجم گرفته خواهد شد و تمام بازیکنان به جز دروازه بان و زننده پنالتی باید پشت خط ۹ متر قرار گیرند.

– هر بازیکن برای مدت ۳ ثانیه می تواند توپ را در اختیار داشته باشد (بدون فعالیت) همچنین در زمان پرتابها (اوت/ پنالتی / ۹ متر و … ) قبل از اتمام ۳ ثانیه باید پاس دهد و یا شوت بزند.

 آشنایی با ورزش هندبال

چنانچه یک بازیکن به دفعات مرتکب خطا شود که خطاها حالت پیشرونده داشته باشد، ابتدا تذکر و بعد کارت زرد، سپس ۲ دقیقه اخراج از بازی به همراه خواهد داشت، و تیم باید با یک بازیکن کمتر برای مدت ۲ دقیقه به بازی ادامه دهد و چنانچه یک بازیکن ۳ بار اخراج ۲ دقیقه ای بگیرد کارت قرمز دریافت داشته (دیسکالیفه) و دیگر نمی تواند در این مسابقه بازی کند، و بعد از سپری شدن ۲ دقیقه بازیکن دیگری جایگزین او خواهد شد. چنانچه قبل از اتمام ۲ دقیقه، نیمه اول تمام شود، ادامه آن بعد از شروع بازی در نیمه دوم خواهد بود.

– در تمام پرتاپ خطاها و اوت بازیکن مدافع باید ۳ متر با صاحب توپ فاصله داشته باشد و اگر رعایت نکرد ابتدا تذکر سپس کارت زرد به بازیکن خاطی تعلق می گیرد و برای هر تیم مدافع فقط یک بار تذکر داده می شود.

– به هر بازیکن یک کارت و به هر تیم سه کارت زرد تعلق می گیرد و بعد از آن اخراج ۲ دقیقه ای برای بازیکن به همراه خواهد داشت.

– توپی گل به حساب می آید که تمام توپ از خط دروازه عبور کرده باشد. چنانچه بعد از سوت داور، توپ از خط دروازه عبور نماید گل محسوب نخواهد شد.

– به تیم برنده ۲ امتیاز، بازنده ۱ امتیاز و تیم غایب صفر امتیاز تعلق می گیرد.

– هر گاه در مسابقه ای احتیاج به تیم برنده باشد در صورت تساوی بعد از یک استراحت ۵ دقیقه ای ۲ زمان ۵ دقیقه ای بدون استراحت به زمان بازی اضافه می شود.

– چنانچه بازیکنی بعد از اعلام داور در در یافت توپ توسط تیم مهاجم تأخیر ایجاد کند به بازیکن خاطی اخراج ۲ دقیقه ای تعلق می گیرد.

 آشنایی با ورزش هندبال

– برای پرتاپ اوت، بازیکن باید یک پایش را روی خط طولی و پای دیگر را بیرون قرار دهد و بازیکن مدافع حداقل ۳ متر با صاحب توپ فاصله داشته باشد.

– بازیکنی که پرتاپی را انجام می دهد بعد از قرار گرفتن در محل تخلف نمی تواند توپ را به زمین بزند و دوباره بگیرد و یا به دیگری واگذار نماید تا او پرتاپ را انجام بدهم، بلکه هر بازیکنی که در محل خطا قرار گیرد باید ظرف ۳ ثانیه توپ را به جریان بیاندازد.

– اگر بازیکنی برای به دست آوردن موقعیت بهتر از منطقه ۶ متر عبور نماید مرتکب تخلف شده و جریمه آن یک پرتاپ آزاد خواهد بود و اگر بازیکن مدافع برای کسب موقعیت بهتر در جلوی مهاجم صاحب توپ از منطقه عبور نماید یک پرتاپ ۷ متر به تیم مهاجم داده می شود.

نظرات
نام و نام خانوادگی  
آدرس ایمیل  
آدرس سایت