علت تلخبودن برخی از بادمجانها، ترکیبهای شیمیاییای به نام «آلکالوئیدها»یی است که داخل سلولهای آن وجود دارد. بهترین روش برای از بین بردن تلخی بادمجان، اضافه کردن نمک به آن است. افزودن نمک به دلیل اینکه باعث افزایش فشار اسمزی در خارج سلولهای بادمجان میشود، آلکالوئیدها را به سمت بیرون میکشاند. دراصطلاح عامیانه با این روش، «زهرابه» آن گرفته میشود که همان آب تلخی است که در اثر ایجاد فشار اسمزی از آن خارج میشود.
بادمجان
این سبزی کمکالری است به شرط اینکه هنگام سرخکردن روغن کمتری به خود بگیرد زیرا جذب روغن بالا، مقدار چربی دریافت شده را افزایش میدهد و برای اینکه بادمجان روغن کمتری جذب کند، اول باید قبل از مصرف آن را در نمک خواباند. دوم اینکه میتوان در مدت زمان کمتر، با شعله بیشتری آن را سرخ کرد تا روغن کمتری جذب کند. هرچند این نوع روش طبخ، چندان توصیه نمیشود.
مصرف روزانه بادمجان اشکالی ندارد مگر اینکه فرد به آن حساسیت داشته باشید زیرا آلرژنهای موجود در بادمجان باعث بروز پاسخهای آلرژیک میشود به همین دلیل است که گفته میشود «بادمجان باد دارد.»