چرا کودک دچار شب ادراری می شود

شب ادراری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است. با این که کودکان در حدود ۳ سالگی کاملاً از لحاظ نگه داشتن ادرار تربیت شده‌اند، ولی باز هم بسیاری از کودکان تا قبل از شش سالگی به این بیماری مبتلا هستند.

برای اصلاح این مشکل، قبل از هرگونه دارودرمانی، باید اقدام به رفتاردرمانی کرد و این امر مستلزم همکاری والدین و کودک، هر دو است.

بر اساس آمارها، از هر هفت کودک ایرانی، یک نفر دچار این بیماری است که بیش از ۵۰ درصد آنها مورد سرزنش خانواده در منزل، جمع دوستان و فامیل قرار می گیرند.

یادگیری دستشویی رفتن معمولاً در ۴ سالگی رخ می دهد و این کار معمولاً با دوره ای از خیس کردن در طول روز یا شب دنبال می شود. اگر خیس کردن رختخواب کماکان در سن ۶ یا ۷سالگی رخ دهد، باید با پزشک مشورت شود.

علت شب ادراری بسیار متنوع است. یکی از علت های این بیماری این است که مثانه کودک شما ظرفیت کمتری نسبت به مثانه کودکان همسن خود دارد. این که کودک قادر نیست زمانی که مثانه اش پر شده را درک و ابراز کند، یا به هنگام استرس های عصبی و ترس قادر به نگه داشتن خود نیست، به ندرت از علل شب ادراری است.

شب ادراری ممکن است خواه عمدی و یا غیر عمدی باشد. در واقع ترس، اضطراب، از دست دادن مهر و محبت والدین، تولد کودک دیگر، جلب نظر والدین، ترس از تنبیه در بچه های بزرگتر، مشکل در مدرسه و دوستان و در کل هیجان های مختلف در کودکان از علل این بیماری است.باید توجه داشت مسائل روحی و عاطفی از مهم ترین علل این بیماری در کودکان است. جدای از پدر ومادر، اختلاف ها و کشمکش های خانوادگی، جابه جایی خانواده، مسافرت یا فوت یکی از والدین و تحقیر و تنبیه بیش از حد بزرگترها از عوامل اجتماعی و بسیار مهم در شب ادراری کودک است.

هرچند ثابت شده است عوامل ارثی و سوابق والدین نیز در بروز این عارضه مؤثر است، اما باید توجه داشت همان طور که زمان راه افتادن و حرف زدن کودکان با یکدیگر متفاوت است، روند بالا رفتن ظرفیت مثانه و زمان قدرت کنترل آن نیز در کودکان ممکن است با هم متفاوت باشد.

به گفته کارشناسان، حدود ۱۵ درصد از کودکان که تختخواب خود را خیس می کنند، به تدریج کاملاً بهبود پیدا می کنند.

رعایت نکات زیر برای جلوگیری شب ادراری کودک مفید است:به کودکتان اطمینان دهید که شب ادراری در سن او مسأله ای طبیعی است. او را تحقیر نکنید و به او بفهمانید که او این کار را ازروی عمد انجام نمی دهد. هیچ وقت او را تنبیه نکنید و مطمئن باشید که دیگر اعضای خانواده نیز او را به این خاطر مسخره نمی کنند.

تشویق کودک در انجام تمرینات و رعایت دقیق درمان های دارویی و غیر دارویی بسیار مؤثر است. حتی می توان کودک را به ازای هر شبی که این کار را نمی کند، تشویق کرد و در این صورت، به مدت طولانی برای وی جایزه خرید.

کودک را قبل از خواب حتماً به دستشویی ببرید. او را به طور معمول ۲ تا ۳ بار در طول نیمه شب بیدار کنید تا به دستشویی برود و اگر با این اقدام شب ادراری کودک ادامه داشت از تشکچه های زنگ دار، مخصوص این کار استفاده کنید.

این تشکچه ها در داروخانه موجود است و وقتی کودک شروع به خیس کردن تختخواب خود می کند، شروع به زنگ زدن و اعلام خطر می کند و کودک خیلی سریع از خواب بیدار می شود.

صحبت آزادانه و راحت با کودک در ارتباط با این مشکل می تواند به محدود ساختن مشکلات عاطفی که در رابطه با این اختلال وجود دارد، کمک کند باید به کودک اطمینان داد که وجود این مشکل تقصیر او نیست و این اختلال به مرور زمان بهبود می یابد. حتی می توانید به کودک خود درباره اعضای بدن آموزش دهید.